Category: Fréttir

,,Hæstv. forseti. Ég ætla að ræða annað af forgangsmálum okkar Framsóknarmanna á þessum þingvetri en það er heilbrigðisáætlun fyrir Ísland.
Markmið tillögunnar er að fela hæstv. heilbrigðisráðherra að hefja vinnu við heilbrigðisáætlun og hún verði unnin í samráði við fagfólk í heilbrigðisstéttum. Þar verði m.a. tekið tillit til landfræðilegra þátta eins og samgangna og fjarlægða milli byggðarlaga. Jafnframt verði tekið tillit til íbúaþróunar á starfssvæðum heilbrigðisstofnana, aldurssamsetningar íbúa, staðsetningar sjúkrabifreiða, aðgangs að sjúkraflugi, fjölda ferðamannastaða og sumarhúsabyggða, svo eitthvað sé nefnt.
Við gerð áætlunar verði jafnframt litið til þess hvort sóknarfæri sé í því að nýta auð sjúkrarými á heilbrigðisstofnunum á landsbyggðinni og létta þar með álagi af Landspítala. Heilbrigðisáætlunin skuli vera lögð fyrir Alþingi í desember 2017.
Í síðustu kosningabaráttu töluðu allir eða flestallir flokkar um að heilbrigðismálin ættu að vera efst á forgangslista stjórnmálanna eftir kosningar. Nú sjáum við þingmálaskrá nýrrar ríkisstjórnar og ef litið er á þingmálaskrá hæstv. heilbrigðisráðherra sést engin heilbrigðisáætlun á þeim lista. Það er einstaklega undarlegt þar sem hv. þingmenn Bjartrar framtíðar á síðasta kjörtímabili gagnrýndu þáverandi stjórnarflokka fyrir stefnuleysi í málaflokknum. Það er einnig einstaklega undarlegt því að undanfarin mörg ár hefur vantað stefnumótun í þennan málaflokk. Það hefur m.a. landlæknir fjallað um í fréttum og annars staðar. Einnig kom það fram í þingskjali sem ég lagði fyrir hæstv. heilbrigðisráðherra á síðasta kjörtímabili að stefnumótun vantaði í málaflokkinn en unnið væri að drögum. Þau drög komu aldrei fyrir Alþingi.
Ég vona að þingmenn í öllum stjórnmálaflokkum leggi okkur Framsóknarmönnum lið við að koma þessu mikilvæga máli í gegnum Alþingi.”
Elsa Lára Arnardóttir í störfum þingsins 26. janúar 2017. 

,,Frú forseti. Góðir landsmenn. Ný ríkisstjórn hefur tekið við á Íslandi og er rétt að óska henni velfarnaðar í þeim verkefnum sem fyrir liggja og snúa að heill og velferð þjóðarinnar. Sem betur fer tekur stjórnin við góðu búi. Það góða bú varð til á vakt Framsóknarflokksins. Viðreisn kom þar hvergi nærri og ég man ekki til þess að viðhengi hennar, Björt framtíð, hafi lagt mikið til málanna við endurreisn íslensks efnahagslífs. Þó minnist ég þess að fyrrverandi formaður þess flokks lagði fram tillögu til þingsályktunar „um seinkun klukkunnar og bjartari morgna“.
Tvö veigamikil atriði urðu til þess að hlutir fóru að ganga betur á Íslandi eftir að kjörtímabili fyrstu hreinu vinstri stjórnarinnar lauk, bæði mál sem Framsóknarflokkurinn setti á oddinn fyrir kosningarnar 2013. Hið fyrra var hin almenna aðgerð til að leiðrétta stökkbreytt húsnæðislán sem bætti eiginfjárstöðu margra heimila stórkostlega. Er nú svo komið að skuldsetning íslenskra heimila er með því lægsta sem þekkist á Norðurlöndum — en var áður hæst allra. Hitt er losun hafta sem virðist ætla að takast eins vel og björtustu vonir stóðu til. Þessi tvö risastóru mál lögðu m.a. grunninn að aukinni hagsæld á Íslandi. Það er ágætt fyrir nýja ríkisstjórn að hafa það í huga. Sérstaklega ættu þeir að hugsa sinn gang sem töldu Íslandi best borgið með því að greiða skuldir óreiðumanna í útlöndum, Icesave, og með því að ganga í Evrópusambandið, hið brennandi hús eins og jafnaðarmaðurinn Jón Baldvin Hannibalsson orðaði það víst. Það er munur á þeim sem vildu rétta íslenskum heimilum hjálparhönd með leiðréttingunni og sækja fé sérstaklega til þess og hinum sem endilega vildu að ríkissjóður greiddi tugmilljarða til að þóknast útlendum kröfuhöfum. Það má eiginlega teljast með nokkrum ólíkindum að slíkir höfðingjar skuli nú stjórna landinu. En vonandi hafa þeir lært af sinni villu.
En hvað um það, nú er daginn farið að lengja og því verða morgnarnir bjartari þó að ekki hafi verið hróflað við klukkunni. Og það mun birta til í ýmsum skilningi ef rétt verður á málum haldið. Í þeim efnum er ekki nóg að fara með hendingar úr skrifum genginna snillinga þó að þeir séu úr Grímsnesinu. Það þarf meira að koma til.
Hæstv. forsætisráðherra varð hér áðan tíðrætt um jafnvægi. Jafnvægi væri annað leiðarstef nýrrar ríkisstjórnar. Samkvæmt ræðu hæstv. forsætisráðherra er mikilvægt að það þurfi að vera jafnvægi í þjóðfélagsgerðinni. Það er rétt hjá honum, ég er sammála því mati. Í kafla í ræðu hans má lesa eftirfarandi, með leyfi forseta:
„Sterkar vísbendingar eru um að niðurskurður eftir hrun hafi kallað fram þau hughrif hjá stórum hluta þjóðarinnar að samfélagssáttmáli um tryggt aðgengi að heilbrigðisþjónustu hafi brostið. Aukin útgjöld til heilbrigðismála á síðustu árum hafa ekki náð að lækna þessi hughrif.“
Það var og. Það sem hæstv. forsætisráðherra á líklega við hér er að það sé tilfinning margra að tryggt aðgengi að heilbrigðisþjónustu sé ekki eins gott og það gæti verið. Það kemur á óvart að forsætisráðherra skuli líta svo á að skortur á aðgengi að heilbrigðisþjónustu skuli byggjast á hughrifum. Ég held að það sé lítil stemning fyrir svona ályktunum, ekki síst hjá því ágæta fólki sem býr úti á landi og hefur ekki eins góðan aðgang að heilbrigðisþjónustu og þó þeir hafa sem búa á höfuðborgarsvæðinu. Þegar forsætisráðherra ræðir um jafnvægi væri gott að hafa í huga jafnvægi landsbyggðar og höfuðborgarsvæðisins. En ég vil líka taka fram að ég tel enga sérstaka ástæðu til að ætla að það sé honum hulið, þvert á móti.
Virðulegi forseti. Stuðningur við ríkisstjórnina meðal landsmanna hefur nú verið mældur og er fjórðungur ánægður með hana. Þeir sem eru mjög ánægðir eru innan við 10%. Það sem vekur nokkra athygli þegar rýnt er í niðurstöðu Maskínu, sem gerði könnunina, er að ríkisstjórnin nýtur mikillar hylli hjá þeim sem háar tekjur hafa. Þar er hlutfall ánægðra um þriðjungur. Og enn hækkar hlutfall ánægðra þegar hópurinn sem telur sig hafa hærri tekjur en meðaltekjur heimila í landinu er veginn. Þar er ánægjan um 40%. Þetta er í sjálfu sér ekkert vandamál en segir okkur kannski eitthvað um þá skírskotun sem hin nýja stjórn hefur. Og af því að forsætisráðherra var að tala um jafnvægi í ræðu sinni vil ég hvetja hann og ríkisstjórn hans til að huga sérstaklega að þessu.
Það var ekki augljóst eftir kosningar hvernig ríkisstjórn yrði mynduð, svokallað flækjustig var hátt, aðallega vegna þess að ýmsir höfðu verið með ótímabærar og stórkarlalegar yfirlýsingar fyrir kosningar og jafnvel eftir. Ég vil þó segja hér að ég tel, og er þess raunar fullviss, að aðrir möguleikar hafi verið uppi á borðum. Hægt hefði verið að mynda annars konar stjórn sem hefði mun breiðari pólitíska skírskotun en sú hægri stjórn sem var mynduð undir stjórn og forystu þeirra Engeyjarfrænda. Forsætisráðherra er mætavel kunnugt um það. En sá á kvölina sem á völina og 25% ánægja er niðurstaðan með það val. En það sem er liðið er liðið. Framtíðin er það sem mestu máli skiptir. Nú er bara að vona að þær traustu undirstöður sem lagðar voru fyrir efnahagslegar framfarir og hagsæld á tíma síðustu ríkisstjórnar undir forystu Framsóknarflokksins haldi.
Ágætu landsmenn. Svo sem fram hefur komið er nauðsynlegt að ráðast í uppbyggingu innviða, t.d. í heilbrigðisþjónustu, menntamálum, samgöngum og ferðaþjónustu svo nokkuð af því helsta sé upp talið. Við þurfum að byggja upp innviði í öruggum skrefum eftir því sem er fjárhagslega skynsamlegt. Verkefni okkar er að auka fé til innviðauppbyggingarinnar samhliða því að bæta nýtingu þeirra fjármuna sem nú þegar fara til þessara málaflokka.
Mér fannst ýmislegt vanta í stefnuræðu forsætisráðherra og saknaði þess raunar líka í stefnuyfirlýsingu ríkisstjórnarflokkanna. Mér fannst vanta framsýni í atvinnumál, m.a. um hvernig hægt er að byggja upp öflugt atvinnulíf hringinn í kringum landið, t.d. á grunni menntunar, nýsköpunar, lífhagkerfisins þar sem eru óendanlegir sóknarmöguleikar.
Vinna, vöxtur og velferð, manngildi ofar auðgildi eru einkunnarorð okkar Framsóknarmanna. Til þess að búa til góða velferð verður að vera traust atvinna hringinn í kringum landið, fyrir alla landsmenn. Það er ekki ástæða til að örvænta um framtíð Íslands. Nú sem fyrr höfum við úr miklu að spila og enginn á að þurfa að líða skort. Við munum væntanlega fá meira af því sama á næstu árum. Verðbólga verður lág, hagvöxtur mun halda áfram, kaupmáttur launa mun vonandi styrkjast enn frekar. En það mun koma að því að um hægist. Því er mikilvægt að tryggja hagsmuni okkar sem þjóðar til framtíðar. Það verður best gert í sátt. Fólk má ekki fá þá tilfinningu að sumir séu jafnari en aðrir, vegna ákvarðana sem teknar eru á vettvangi stjórnvalda. Stjórnmálamenn eiga að vera þjónar fólksins, ekki herrar. — Góðar stundir.”
Sigurður Ingi Jóhannsson í umræðum um stefnuræðu forsætisráðherra 24. janúar 2017.

,,Virðulegi forseti. Góðir landsmenn. Efnahagsleg endurreisn Íslands hefur gengið afar vel. Lánshæfi ríkissjóðs hefur hækkað í A-flokk, m.a. vegna lækkandi skulda ríkissjóðs, mikils innstreymis gjaldeyris og góðrar ytri stöðu þjóðarbúsins. Þá hafa stöðugleikaframlög slitabúanna gert það að verkum að heildartekjur ríkissjóðs eru við 1.000 milljarða á fjárlögum síðasta árs. Ég er því ekki alveg viss um að þetta tengist nýlegri skipan hæstv. fjármála-og efnahagsráðherra eins og hann virðist jafnvel halda því að hækkun lánshæfismats ríkissjóðs er langhlaup og hann er bara nýbúinn að hefja störf.
Algjör grundvallarbreyting hefur orðið frá fyrri tímum þar sem hrein erlend staða þjóðarbúsins er nú jákvæð í fyrsta sinn síðan mælingar hófust. Seðlabankinn hefur brugðist við þessu mikla innflæði með auknum kaupum á gjaldeyri. Gjaldeyrisforðinn er orðinn rúm 40% af landsframleiðslu, en kostnaður við hann að sama skapi er umtalsverður. Eitt stærsta verkefni hagstjórnarinnar verður að bregðast við þeim breytingum sem hafa átt sér stað á viðskiptajöfnuðinum.
Góðir landsmenn. Einn liður í því væri að setja á laggirnar stöðugleikasjóð Íslands. Slíkur sjóður hefði það eitt af meginmarkmiðum að stuðla að sveiflujöfnun í hagkerfinu. Þjóðir sem eru ríkar að auðlindum líkt og Ísland hafa sett upp svipaða sjóði til að ná betur utan um hagstjórnina. Norski olíusjóðurinn er eitt besta dæmið um slíkan sjóð.
Ýmsar hugmyndir hafa komið fram um stofnun sjóðs með svipað hlutverk. Til að mynda er getið um slíkan sjóð í stjórnarsáttmála nýrrar ríkisstjórnar og tel ég það vera afar jákvætt. Almennt er gengið út frá því að auðlindagjöld standi undir sjóðnum, bæði stofnframlagi og vexti hans. Slíkt er vissulega mögulegt en það tæki langan tíma að byggja upp myndarlegan höfuðstól til ávöxtunar. Skilvirkara væri að nota hluta af stöðugleikaframlögunum sem höfuðstól stöðugleikasjóðsins, kaupa upp hluta af gjaldeyrisforða Seðlabankans og stækka sjóðinn svo smám saman með tekjum af auðlindum landsins, þ.e. sjávarútvegi, orkugeiranum og ferðaþjónustu.
Ég held að flestum landsmönnum sé ljóst að efnahagslegri endurreisn sé vel á veg á komið. Hins vegar hefur vantað upp á samfélagslega sátt í þjóðfélaginu. Má segja að lítill stuðningur við ríkisstjórnina sé vitnisburður um slíkt. Okkur stjórnmálamönnunum ber að hlusta gaumgæfilega eftir því hver voru skilaboðin í síðustu kosningum.
Góðir landsmenn. Við í Framsóknarflokknum teljum að brýnasta verkefnið fram undan sé að fjármunum sé forgangsraðað í þágu heilbrigðismála. Íslenska heilbrigðiskerfið á að standast samanburð við það sem best gerist í heiminum. Við viljum fjárfesta enn frekar í innviðum kerfisins og stíga markviss skref svo allir fái notið góðrar þjónustu án tillits til efnahags. Við munum því leggja til á þingi að fela heilbrigðisráðherra að hefja vinnu við heildstæða heilbrigðisáætlun fyrir Ísland. Heilbrigðisáætlun skal vinna í samráði við fagfólk í heilbrigðisstéttum þar sem m.a. þarf að taka tillit til þeirra miklu tækniframfara sem eru að eiga sér stað í heilbrigðismálum. Við viljum að Ísland sé þar fremst í flokki og geti boðið upp á eina tæknivæddustu heilbrigðisþjónustu sem völ er á. Þjóðin kallar eftir því að heilbrigðismálum sé sinnt betur og við verðum að axla þá ábyrgð.
Samkeppnishæfi Íslands skiptir okkur öll máli. Einn liður í því er að menntakerfi okkar undirbúi framtíð þjóðarinnar. Í alþjóðlegum samanburði hafa skólarnir okkar verið að gefa eftir. Við verðum að bregðast við þeirri þróun. Menntakerfið er ein af grunnstoðum samfélagsins og framtíðin byggir á styrk þess. Við í Framsóknarflokknum leggjum ríka áherslu á að efla menntun í landinu með jöfnum tækifærum og hagsmunum þjóðarinnar að leiðarljósi. Við viljum fjárfesta í menntakerfinu þannig að Ísland nái meðaltali OECD-ríkjanna er varðar fjármögnun háskólastigsins árið 2020.
Góðir landsmenn. Vandi fylgir vegsemd hverri. Kjöraðstæður eru í íslensku efnahagslífi og mikilvægt að rétt sé haldið á málum. Við stöndum frammi fyrir einstöku tækifæri til að gera vel og forgangsraða vel. Brýnt er að þingið vinni vel saman að góðum málum.
Ég óska nýrri ríkisstjórn velferðar og tel að henni farnist best með virku og öguðu aðhaldi frá minni hlutanum. — Eigið góðar stundir.”
Lilja Dögg Alfreðsdóttir í umræðum um stefnuræðu forsætisráðherra 24. janúar 2017. 

Elsa Lára Arnardóttir, alþingismaður Framsóknar, hefur lagt fram þingmál er varðar samræmda vísitölu neysluverðs.
Í tillögunni segir að Alþingi álykti að fela fjármála- og efnahagsráðherra að skipa starfshóp óháðra sérfræðinga sem greini kosti og galla þess að gera breytingar á útreikningi verðbólgu og verðtryggingar þannig að framvegis verði notuð samræmd vísitala neysluverðs í stað vísitölu neysluverðs.
Við greiningarvinnuna verði sérstaklega horft til þess hvernig verðbólga er mæld í helstu viðskiptalöndum Íslands og metið hvaða áhrif breytingin hefði á launakjör, lánakjör, stöðu verðtryggðra lána og vexti. Ráðherra flytji Alþingi skýrslu með helstu niðurstöðum eigi síðar en í september 2017.

Heimild: www.althingi.is 

Ávarp Sigurðar Inga Jóhannssonar, formanns Framsóknarflokksins, í Þjóðleikhúsinu 16. desember 2016.
****
Kæra framsóknarfólk – ágæta samkoma.
Saga Framsóknarflokksins er löng og í dag fögnum við 100 ára afmæli flokksins sem stofnaður var 16. desember 1916. Enginn íslenskur stjórnmálaflokkur á sér lengri sögu.
Eins og vænta má hafa verkefnin verið mörg og misjöfn og verið í takt við þau baráttumál sem íslenska þjóðin hefur þurft að takast á við í þennan tíma. Höfum það í huga að 1916 var Ísland ekki sjálfstætt ríki – baráttuhugur aldamótakynslóðarinnar var farinn að skila árangri og frelsiskyndlar hugsjónamanna loguðu skært – ekki síst hjá ungmennafélögum og samvinnufélögum sem að verulegu leyti kusu Framsóknarflokkinn sem málsvara sinn. Við höfðum eignast Stjórnarráð, Háskóla og okkar eigið skipafélag og stutt var í sjálfstæðið.
Eins og vænta mátti var ekki alltaf einhugur meðal landsmanna um leiðir þótt markmiðin væru oftast þau sömu. Framsóknarflokkurinn haslaði sér völl á miðju stjórnmálanna – ekki af því að þar væri helst atkvæða að leita – heldur vegna þess að veröldin er ekki í svörtu og hvítu. Eindregnar skoðanir til hægri og vinstri hafa aldrei heillað Framsóknarfólk, né nokkuð í þá veru að afsala sjálfstæði landsins og réttindum í hendur annarra þjóða.
Fyrir stefnu sína var oft vegið að flokknum – hann sagður opinn í báða enda – stefna hans væri miðjumoð og allt þar fram eftir götunum. Þetta má alveg hafa í huga í dag þegar flokkar keppast við að skilgreina sig á miðjunni í þeirri von að þar sé helst fylgis að vænta. Hér er ekki tími til að rekja nákvæmlega sögu flokksins, en Framsóknarflokkurinn hefur átt því láni að fagna að hafa alltaf haft á að skipa dugmiklum stjórnendum – forystufólki sem markað hefur spor í Íslandssöguna.
Góðir gestir.
Framsóknarflokkurinn átti erindi við þjóðina fyrir hundrað árum  og hann á enn  erindi við þjóðina. Baráttan fyrir félagslegu jafnrétti, þar sem hverjum manni er gert kleift að njóta sín í félagi manna, mun alltaf verða til staðar og á því sviði vitnar sagan um að Framsóknarflokkurinn stendur heill að störfum. Vissan um að samvinna manna skili okkur betur fram á veg, en hver fyrir sig, er grunnstefið í okkar starfi sem og einkunnarorðin sígildu; manngildi ofar auðgildi.
Samfylgd með þjóðinni í hundrað ár segir sína sögu. Kannski fyrst og fremst þá, að Framsóknarflokkurinn hefur alla tíð verið mikilsvert afl á vettvangi íslenskra stjórnmála. Framsóknarflokkurinn hefur notið trausts landsmanna og sannað gildi sitt og það sem hann stendur fyrir.
Árin frá stofnun flokksins hafa verið, hvert með sínu sniði, áhugaverð. Áskoranir verið margvíslegar og sigrarnir margir.  Okkur, sem uppi erum núna og lifum og hrærumst í augnablikinu, finnst kannski að merkilegustu tímar allra tíma, séu einmitt núna. En saga lands og þjóðar á 20. öldinni, er saga gríðarlegra breytinga í heiminum öllum. Sama hvar drepið er niður fæti.
Hvað gerðist í tíð ríkisstjórnar Framsóknarflokksins sem settist að völdum árið 1927 undir forystu Tryggva Þórhallssonar, sem lýst var sem mótunarmanni Íslendinga sem sjálfstæðrar þjóðar? Meðal helstu verka var að stórauka stuðning við landbúnað, ný jarðræktarlög voru sett, Búnaðarbankinn var stofnaður og samgöngur stórbættar. Ríkisfyrirtæki voru stofnuð og má þar nefna, Síldarbræðslu ríkisins á Siglufirði, Skipaútgerð ríkisins, Landsmiðjuna, Ríkisútvarpið, Gutenberg ríkisprentsmiðjuna, og Útvegsbanka Íslands. Landhelgisgæslan var efld og hafin bygging Þjóðleikhússins, hvar við nú erum saman komin.
Menntamál hafa ætíð verið flokknum hugleikin. Enda segir svo í Stefnuskrá til bráðabirgða fyrir Framsóknarflokkinn sem samþykkt var 12. janúar 1917:
„Alþýðumenntunina, sem flokkurinn telur hyrningarstein allra þjóðþrifa, vill
hann stefnumarka og styðja, einkum með aukinni kennaramenntun og eflingu
ungmennaskóla í sveitum og lýðskólum fyrir karla og konur í landsfjórðungi
hverjum. Hina æðri menntun vill flokkurinn einnig láta til sín taka og halda hinu vísindalega merki Íslands hátt á lofti …“
Vandséð er að annar flokkur hafi unnið meira átak í skólamálum en unnið var undir forystu flokksins, á tímum Jónasar, þegar héraðsskólar landsins risu hver á fætur öðrum og gáfu þúsundum landsmanna kost á góðri menntun. Og var ekki Framsóknarflokkurinn í forystu um eflingu Háskóla Íslands og stofnun Háskólans á Akureyri? Jú, svo sannarlega.
Það er því sérlega gaman að geta þess að í dag samþykkti forysta flokksins að setja á stofn sérstakan starfshóp sem falið verður að skrifa menntastefnu. Það er verðugt verkefni sem verður undir forystu Sæunnar Stefánsdóttur.
Góðir gestir
Það er hægt að deila um marga hluti, en það verður ekki deilt um hlutdeild Framsóknarflokksins í uppbyggingu Íslands á undanförnum 100 árum. Það var unnið af heiðarleik og festu undir merkjum samvinnu. Og verkefninu, að búa til betra og vænlegra samfélag, lýkur aldrei.
Og enn stöndum við frammi fyrir áskorunum. Ný ríkisstjórn að loknum kosningum í október hefur ekki enn verið mynduð, önnur staða er uppi á Alþingi en við höfum átt að venjast. Úrslit kosninganna eru vísbending um að mynduð verði ríkisstjórn með breiða skírskotun til hægri og vinstri. Milli jaðranna vinstri og hægri í stjórnmálum er miðjan, þungamiðjan. Þar erum við og þar verðum við.
Ágætu framsóknarmenn!
Í umróti innan flokksins í ár, var mér falin sú ábyrgð að setjast í sæti formanns. Fyrir það er ég þakklátur og segi það eitt að þið megið trúa því að ég mun hvergi hvika og leggja allt það fram til að gera veg flokksins okkar sem mestan til hagsbóta fyrir land og þjóð.
„Maðurinn einn er ei nema hálfur – með öðrum er hann meiri en hann sjálfur“ sagði þjóðskáldið okkar Einar Benediktsson. Til að ná árangri er ómögulegt nema hafa samhent fólk á bæði borð og ég veit að svo er. Saman munum við enn og aftur sýna og sanna að Framsóknarflokkurinn er burðarás íslenskra stjórnmála.
Saga Framsóknarflokksins staðfestir að við höfum gengið götuna til góðs. Megi svo verða næstu hundrað ár.
Til hamingju með daginn og megi þið njóta þessa afmælisfagnaðar.

,,Hæstv. forseti. Flest ef ekki öll viljum við bættar samgöngur og víða er mikilla úrbóta þörf, hvort sem það er á hringveginum eða annars staðar. Í því kjördæmi sem ég starfa hefur verið mikið ákall um bættar vegasamgöngur á Vestfjörðum enda löngu kominn tími til. Flestir ef ekki allir þingmenn kjördæmisins hafa staðið saman í þeirri baráttu að bregðast við því ákalli. Núna loksins glittir í að verulegar samgönguumbætur á Vestfjörðum verði að veruleika, en hins vegar er mikið ákall um bættar samgöngur á landinu öllu og get ég vel skilið það.

Í þessari stuttu ræðu langar mig að ræða vegarkafla sem er reyndar ekki oft í umræðunni, það er vegurinn um Kjalarnes. Nauðsynlegt er að tryggja að mikilvægar vegaumbætur um Kjalarnes fari af stað ekki síðar en árið 2018, en gert er ráð fyrir þeim framkvæmdum í samgönguáætlun sem hæstv. innanríkisráðherra lagði fram á Alþingi og samþykkt var fyrir nokkrum vikum. Dag hvern fara um 6 þúsund bílar um Kjalarnes. Stór hluti þeirra sem fara um Kjalarnesið er fólk sem fer daglega til og frá vinnu og býr í sveitarfélögum norðan megin ganganna. Ég og margir þessara aðila höfum verulegar áhyggjur af stöðunni og umferðaröryggi þeirra sem fara þennan veg. Nú er það svo að komnar eru mjög djúpar rásir í veginn. Í miklu vatnsveðri eins og hefur verið í haust og vetur eru þessar rásir mjög varasamar. Þeir sem fara um veginn í slíku veðri verða helst að keyra út í vegarkanti til að hafa almennilega stjórn á bílnum. Einnig er það svo að á of stórum köflum vegarins vantar merkingar og jafnframt er leiðin mjög dimm. Skyggni getur verið erfitt og liggur oft við slysum í þeim umferðarþunga sem er þarna dag hvern.

Ég vil nýta þetta stutta tækifæri hér í störfum þingsins og minna á mikilvægi þessa þó að ég geri mér fulla grein fyrir því að víða sé þörfin mikil.”

Elsa Lára Arnardóttir í störfum þingsins 13. desember 2016. 

,,Hæstv. forseti. Okkur verður tíðrætt um heilbrigðismál og samgöngumál í umræðunni um fjárlög, en í þessari stuttu ræðu minni í dag langar mig til að tala um menntakerfið. Menntakerfið er okkar fjöregg og að því verðum við að hlúa betur en við höfum gert hin síðari ár. Góð menntun er lykill okkar að framtíðinni og í raun gulls ígildi. Við segjum þetta nánast daglega við börnin okkar, hvetjum þau til að gera betur í skólanum, höldum reglulega „leiðinlega“ fyrirlestra um gildi menntunar, að það skipti máli að klára eitthvert nám til að eiga betri framtíðarmöguleika á vinnumarkaði. Á sama tíma getum við ekki leyft skólunum okkar að drabbast niður og kennurum að flýja starf sitt vegna lakra kjara. Við verðum að sýna í verki að góð menntun skipti okkur öll máli.

Þjóðhagslega skiptir gott menntunarstig verulegu máli og hefur jafnvel úrslitaþýðingu hvað varðar samkeppnisforskot okkar á alþjóðlegum markaði. Það er áhyggjuefni hversu illa grunnskólabörn okkar koma út úr mælingum. Þau dragast aftur úr jafnöldrum sínum í samanburðarlöndum. Ég vil þó nota tækifærið hér til að óska grunnskólum Reykjanesbæjar sérstaklega til hamingju með miklar framfarir í samræmdum prófum. Þann góða árangur má þakka samræmdu átaki heimila og skóla í Reykjanesbæ, þannig að góðir hlutir eru nú líka að gerast í skólakerfinu.

En góðir skólar verða ekki til án góðra kennara. Kjarabarátta grunnskólakennara er einnig á erfiðum stað og ekki fyrirséð hvar hún endar. Í því samhengi verðum við að ræða tekjuskiptingu ríkis og sveitarfélaga. Við getum ekki fært stóra og dýra málaflokka yfir til sveitarfélaga, eins og grunnskóla og málefni fatlaðra, án þess að endurskoðun á tekjuskiptingu fari fram á sama tíma. Þar höfum við ekki staðið okkur.”

Silja Dögg Gunnarsdóttir í störfum þingsins 13. desember 2016.