Framsokn.is- Kópavogsbær

Sveitarstjórnarfólk Framsóknar

FRAMSÓKN Í KÓPAVOGI

Lækkum kostnað við íþróttaiðkun barna

Áhrifarík leið til að veita jöfn tækifæri til íþróttaiðkunar óháð efnahag er að halda kostnaði í skefjum. Víða erlendis þurfa ungir íþróttaiðkendur ekki að standa skil á nema broti af þeim kostnaði sem hér tíðkast og oft fylgir fatnaður eða einhverskonar fríðindi með í æfingagjöldum.

Tálsýn meirihlutans í Kópavogi Hverjar eru efndir Kópavogsbæjar á loforði um jöfn tækifæri til íþróttaiðkunar óháð efnahag? Er vilji til þess að halda niðri kostnaði í þágu iðkenda í Kópavogi?

Óþarft er að leggja í ítarlega rannsókn á pólitískri stefnumörkun meirihlutans í íþróttamálum til að komast að raun um að svo er ekki, þvert á móti hefur markaðsöflunum verið gefinn laus taumur í vösum foreldra með börn í íþrótta og tómstundastarfi.

Meirihlutinn hefur ekkert aðhafst á kjörtímabilinu til að sporna við hækkandi kostnaði. Þess í stað hefur hann hleypt markaðsöflunum enn dýpra í vasa iðkenda, meðal annars í gegnum sölu á æfinga- og keppnisfatnaði.

Samskipti bæjaryfirvalda við íþróttafélögin einkennast af skorti á samtali og skilningi gagnvart þörfum íþróttafélaganna og ekki síður foreldrum iðkenda. Því er þörf á virkri stefnumörkun af hálfu bæjaryfirvalda hvernig standa skuli að fjárstuðningi við íþrótta- og tómstundastarf barna og unglinga.

Nýjar lausnir

Í þessum anda geri ég að tillögu minni að Kópavogsbær vinni með íþróttafélögunum að lækkun kostnaðar við íþróttaiðkun barna, t.d. með lækkun kostnaðar við innkaup á íþróttafatnaði og öðrum búnaði. Bæjarfélagið gæti til að mynda veitt auka framlag til íþróttafélaganna með hverjum iðkanda, gegn því að keppnisfatnaður sé innifalinn eða til annarra kostnaðar lækkunar. Þannig myndi bæjarfélagið öðlast betri yfirsýn yfir raunkostnað iðkenda.

Þessi hugmyndafræði er ekki ólík þeirri aðgerð sem hefur þegar verið framkvæmd varðandi ókeypis skólagögn. Í krafti stærðar ættu íþróttafélögin að geta fengið mun hagstæðari kjör á fatnaði heldur enn einstakir iðkendur.

Með þessu yrði kostnaði raunverulega haldið niðri og skref tekið í þá átt að efna loforð um jöfn tækifæri til íþróttaiðkunar, óháð efnahag foreldra.

Sverrir Kári Karlsson.

Höfundur skipar 5. sæti á lista Framsóknarflokksins í Kópavogi fyrir komandi bæjarstjórnarkosningar.

Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 14. maí 2018.

Jöfn tækifæri til íþróttaiðkunar óháð íþrótt og efnahag

Íbúar Kópavogs fara ekki varhluta af því fjölbreytta íþróttalífi sem einkennir íþróttabæjarfélagið Kópavog. Nánast er hægt að fullyrða að hver einasta fjölskylda í bænum tengist eða eigi barn í einhverskonar íþróttastarfi.

Hreyfing og fræðsla er nauðsynlegur hluti af uppeldi barna og það starf sem á sér stað innan íþróttahreyfingarinnar er að mörgu leyti mjög gott, aðstaðan til fyrirmyndar og starf félaganna öflugt.

Allt þetta starf kostar hins vegar umtalsverða fjármuni sem að stórum hluta leggst á foreldra iðkenda. Kostnaðarhlutdeild iðkenda er því miður orðin slík að ekki aðeins launalægri fjölskyldur veigra sér við kostnaðinum, heldur eiga millitekjufjölskyldur einnig í vandræðum með að standa skil á honum. Möguleikar barna til að stunda fleiri en eina íþrótt eða tómstund eru nánast útilokaðir.

Þá má velta því upp hvort æfingaálag barna sé of mikið, enda hefur verið sýnt fram á að fylgni fjölda æfingastunda í skipulögðu starfi barna undir 12 ára aldri og langtíma árangurs er hverfandi. Samspil æfinga og leiks er talið vega mun þyngra á mótunarárum einstaklings.

Hérlendis byrjum við fyrr á skipulögðu starfi, æfum oftar og við borgum margfalt meira fyrir starfið miðaða við nágrannalöndin. Að auki er sjaldnast neitt innifalið í grunnæfingagjöldum, og því er raunkostnaður við iðkun oftast töluvert hærri en þau segja til um.

Af þessu leiðir að kostnaður barnafjölskyldna við íþróttastarf hefur aldrei verið hærri þrátt fyrir að bæjarfélagið leggi til frístundarstyrk sem hefur hækkað með hverju árinu. Það hefur hins vegar sýnt sig að þær hækkanir frístundarstyrksins duga skammt á móti þeim hækkunum sem lagst hafa beint á fjölskyldur iðkenda.

Þessi þróun getur ekki haldið áfram og nýrra leiða þarf að leita til að koma til móts við fjölskyldur með börn í íþróttastarfi, bæði hvað varðar hófsemd í kostnaðarþátttöku og hófsemd í æfingaálagi. Brýn þörf er á sterkari stefnumörkun um hvernig opinberum fjármunum skuli varið þegar kemur að íþrótta og tómstundastarfi. Hver séu markmið bæjarfélagsins með stuðningi við íþróttastarf og aðrar tómstundir barna? Á grunni slíkrar stefnumörkunar yrði öll eftirfylgni með því hvort fjárútlát bæjarfélagsins skili árangri markvissari í framhaldinu.

Með framboði mínu til bæjarstjórnar í Kópavogi mun ég leggja áherslu á að berjast fyrir lækkun kostnaðar við íþrótta og tómstundarstarf í sveitafélaginu og að Kópavogur verði leiðandi í stefnumótun starfs sem býður upp á meiri sveigjanleika sem mun henta öllum, ekki aðeins þeim efnameiri. Þá fyrst verður loforð Kópavogs um jöfnuð til íþróttaiðkunar óháð íþrótt og efnahag ekki aðeins orðin tóm.

Sverrir Kári Karlsson er verkfræðingur og þriggja barna faðir sem skipar 5. sæti á lista Framsóknarflokksins í Kópavogi fyrir komandi bæjarstjórnarkosningar.

Greinin birtist fyrst á kjarninn.is 18. apríl 2018.

Hello Rehkjavic!

Við sem búum í Kópavogi höfum flest heyrt söguna af því hvernig bærinn byggðist. Fólkið sem ekki hafði fjárhagslega burði eða sambönd til að fá lóð í Reykjavík fékk tækifæri í bænum okkar. Sjálf sagan ber það með sér að Kópavogur sé minni og ódýrari útgáfa af höfuðborginni.

Úthverfið Kópavogur
Á mínum yngri árum heyrði ég oft frá utanbæjarfólki að ég væri Reykvíkingur. Þegar ég leiðrétti það af barnslegu stolti komst ég fljótt að því að mörgum fannst þetta allt sama tóbakið. Kópavogur væri eins og hvert annað úthverfi. Á þessum árum fannst mér erfitt að koma orðum að því hvernig við skærum okkur frá stóra nágrannanum. Þess má geta að ég ólst upp á myrkum tímum í sögu Kópavogs – pönkið liðið undir lok, búið að loka eina bíói bæjarins og brandarinn um hvað væri grænt og félli á haustin var enn vinsæll.

Hugmyndir um Kópavog sem úthverfi heyrast enn. Stutt er síðan einn af ritstjórum Kjarnans lagði í leiðara til að Alþingi myndi einfaldlega setja lög um sameiningu Kópavogs og nágrannabæjarfélaga við Reykjavík. Þar að auki hefur Kópavogur í gegnum tíðina ekki þótt mjög „smart“, sem kom svo yndislega skýrt fram þegar Gísli Marteinn Baldursson bað á sínum tíma: „…til Guðs að einhver túristi lendi ekki í því að vera á einhverju glötuðu hóteli í Kópavogi“.

Kópavogur er ekki, og verður líklegast aldrei, sama lifandi hringiða menningar og afþreyingar sem Reykjavík er, þrátt fyrir gott menningarlíf í bænum og þá staðreynd að við erum aftur komin með bíó og Sleggjuna í kaupbæti. Kópavogur hefur hins vegar aðra ótvíræða kosti.

Fjölskyldubærinn Kópavogur
Það er engin tilviljun að frasinn: „Það er gott að búa í Kópavogi“ lifir enn góðu lífi. Þessi einfalda setning orðar helsta kost bæjarfélagsins. Samfélagið hér er fjölbreytt, en boðleiðir stuttar. Hér er þægilegt að búa. Hér eru góðir skólar, tónlistarskólar og myndlistarskóli. Fjölbreytt tómstundastarf er fyrir eldri borgara og framúrskarandi íþróttastarf hjá okkar öflugu íþróttafélögum. Þetta vitum við sem hér búum.

Margt má vitanlega færa til betri vegar, en í Kópavogi á öll stórfjölskyldan að geta haft það gott. Þetta er það bæjarfélag sem Framsókn tók þátt í að móta og við viljum standa vörð um.

Við getum því verið stolt og ánægð með bæinn okkar, þótt aðrir missi af sjarmanum. Og þótt Justinarnir sem halda risatónleika hér í bæ kalli af lífs- og sálarkröftum: „Hello Rehkjavic“ þá vitum við að Kórinn er okkar.

Helga Hauksdóttir er lögmaður og í öðru sæti á lista Framsóknarflokksins í Kópavogi fyrir komandi bæjarstjórnarkosningar.

Greinin birtist fyrst á kjarninn.is 6. maí 2018.

Ákvað að taka baráttusætið

„Ég er fyrst og fremst að bjóða mig fram fyrir eldri borgara“, segir Baldur Þór Baldvinsson sem skipar þriðja sætið á lista Framsóknarflokksins í Kópavogi í þessum sveitarstjórnarkosningum. Hann segir að eldra fólki fari fjölgandi og menn séu að gera sér betur grein fyrir því. Uppstillinganefnd Framsóknarflokksins hafi boðið sér þriðja sætið og formaður nefndarinnar hafi sagt sér, að flokkurinn hefði ákveðið að eldri borgari yrði ofarlega á listanum. Hann segir að það hafi hins vegar verið algegnt að eldra fólki væri boðið að skipa uppfyllingasæti á listum flokkanna í kosningum. Aðspurður hvort eldra fólk sé ekki tregara að gefa kost á sér, segist hann ekki hafa orðið var við það. „Ég þekki engan sem hefur verið boðið sæti á lista sem eitthvað kveður að. Við höfum verið sniðgengin þó eldra fólki hafi í gegnum árin verið boðið að vera „til skrauts“ á framboðslistum flokkanna.

Er í baráttusætinu

Framsóknarflokkurinn í Kópavogi hefur nú einn bæjarfulltrúa og Baldur segist vera í baráttusætinu. „Við erum með gott lið“, segir hann og getur þess til gamans að fulltrúarnir í sætunum tveimur fyrir ofan hann, séu samanlagt jafngamlir honum, en Baldur verður 77 ára í júní. „Og stúlkan í fjórða sætinu, Kristín Hermannsdóttir, á milli okkar eru 56 ár“, segir hann og hlær. „Ég kem þarna og ætla að vinna fyrir eldri borgara. Þó ég komist ekki í bæjarstórn, fer ég í nefndir og get starfað betur fyrir eldra fólkið en ég geri í dag. Það eru óskaplega mörg mál í sveitarstjórnum sem varða eldri borgara.

Vildi kjörna fulltrúa í öldungaráðið

Baldur sem er formaður Félags eldri borgara í bænum, hefur lítið skipt sér af flokkspólitík og telur að annað gildi þegar menn eru að velja bæjarfulltrúa, en alþingismenn. Þá skipti flokkspólitíkin ekki jafn miklu máli. „Ég hef bara einu sinni á ævinni kosið sama flokkinn til Alþingis og sveitarstjórnar, annars hefur þetta verið sitt á hvað“, segir hann. Hann gekk á sínum tíma í Sjálfstæðislokkinn til að kjósa vin sinn Gunnar Birgisson, en var ekki alveg dús við framgöngu flokksins þegar velja átti fólk í nýtt öldungaráð bæjarins. Hann var þeirrar skoðunar að fulltrúar bæjarfélagsins í öldungaráðinu ættu að vera kjörnir fulltrúar, ekki embættismenn. Það gekk hægt að fá því framgengt. Málið leystist þegar fulltrúar minnihlutans tóku það uppá sína arma og að lokum var öldungaráðið skipað þremur bæjarfulltrúum og þremur fulltrúum frá Félagi eldri borgara. Þá skildu leiðir með Baldri og Sjálfstæðisflokknum.

Aldrei fullgert

Baldur segir gott fyrir eldri borgara að búa í Kópavogi. Þar eru til dæmis þrjár mjög öflugar félagsmiðstöðvar fyrir eldra fólk. „Það er margt mjög gott hér, en það er alveg á hreinu að það er aldrei fullgert. Við erum þannig með lægri afslátt af fasteignagjöldum en nágrannar okkar í Hafnarfirði og þar er í boði frístundastyrkur fyrir eldra fólk, en ekki hér“. Hann telur að reynsla eldri borgara sé ekki mjög mikils metin í samfélaginu. Það verði að breytast og þessi hópur verði að eiga fulltrúa alls staðar, þar sem fjallað sé um hans mál“.

Greinin birtist fyrst á lifdununa.is 25. apríl 2018.

Höggvum á hnútinn

Þann 19. september árið 2016 var haldin mikil sýning í Kópavogi þar sem bæjarstjóri og formaður bæjarráðs undirrituðu samkomulag við heilbrigðisráðherra um uppbyggingu 64 rýma hjúkrunarheimilis í Boðaþingi. Stefnt var að því að taka heimilið í notkun seinni hluta árs 2018.

Ekkert bólar hins vegar á upphafi framkvæmdanna og er nú málið komið fyrir dómstóla og ekki sér fyrir endann á þessum vandræðagangi. Hönnun og framkvæmdir munu ekki fara af stað fyrr en eftir einhver ár ef ekkert verður aðhafst. Það hefur vantað pólitíska forystu hjá núverandi meirihluta í Kópavogi til að knýja málið áfram og algjörlega óviðunandi að tugir einstaklinga fái ekki inn á hjúkrunarheimilið við Boðaþing vegna þessa seinagangs.

Kópavogsbær á að höggva á hnútinn í þessu máli og taka yfir hönnun og framkvæmdir við hjúkrunarheimilið. Reykjavíkurborg fór slíka leið í samvinnu við Hrafnistu vegna uppbyggingar hjúkrunarheimilisins við Sléttuveg í Reykjavík. Eftir sem áður mun ríkið greiða sinn hluta af framkvæmdunum. Það er óásættanlegt að horfa upp á núverandi stöðu mála og við framsóknarmenn munum taka af skarið fáum við umboð til þess frá íbúum í Kópavogi.

Birkir Jón Jónsson, skipar 1. sæti á lista Framsóknarflokksins í Kópavogi

Baldur Þór Baldvinsson, skipar 3. sæti á lista Framsóknarflokksins í Kópavogi.

Framboðslisti Framsóknarflokksins í Kópavogi

Framboðslisti Framsóknarflokksins í Kópavogi var samþykktur í gærkvöldi. Birkir Jón Jónsson bæjarfulltrúi flokksins leiðir listanna. Í öðru sæti er Helga Hauksdóttir, lögfræðingur og í því þriðja Baldur Þór Baldvinsson, formaður Félags eldri borgara.

Framboðslistinn er skipaður 11 konum og 11 körlum. Á myndinni eru frá vinstri: Baldur Þór Baldvinsson, Gunnar Sær Ragnarsson, Helga Hauksdóttir, Sverrir Kári Karlsson, Birkir Jón Jónsson, Kristín Hermannsdóttir, Björg Baldursdóttir og Helga María Hallgrímsdóttir.

Framboðslisti Framsóknarflokksins í Kópavogi:

Birkir Jón Jónsson, bæjarfulltrúi og fv.alþingismaður
Helga Hauksdóttir, lögfræðingur
Baldur Þór Baldvinsson, formaður Félags eldri borgara
Kristín Hermannsdóttir, nemi og tamningakona
Sverrir Kári Karlsson, verkfræðingur
Helga María Hallgrímsdóttir, sérkennari
Gunnar Sær Ragnarsson, háskólanemi
Björg Baldursdóttir, skólastjóri
Hjörtur Sveinsson, rafvirki
Ólöf Pálína Úlfarsdóttir, kennari
Sigurður H. Svavarsson, rekstrarstjóri
Sóley Ragnarsdóttir, aðstoðarmaður ráðherra
Jónas Þór, sagnfræðingur og fararstjóri
Guðrún Viggósdóttir, fv.deildarstjóri
Magnús Guðjónsson, framkvæmdastjóri
Dóra Georgsdóttir, eldri borgari
Páll Marís Pálsson, háskólanemi
Valdís Björk Guðmundsdóttir, háskólanemi
Sigurbjörg Vilmundardóttir, leikskólastjóri
Kristinn Dagur Gissuarson, viðskiptafræðingur
Kristbjörg Þórisdóttir, sálfræðingur og varaþingmaður
Willum Þór Þórsson, alþingismaður

Framboðslisti Framsóknarflokksins í Kópavogi

Framboðslisti Framsóknarflokksins í Kópavogi:

Birkir Jón Jónsson, bæjarfulltrúi og fv.alþingismaður
Helga Hauksdóttir, lögfræðingur
Baldur Þór Baldvinsson, form. Félags eldri borgara
Kristín Hermannsdóttir, nemi og tamningakona
Sverrir Kári Karlsson, verkfræðingur
Helga María Hallgrímsdóttir, sérkennari
Gunnar Sær Ragnarsson, háskólanemi
Björg Baldursdóttir, skólastjóri
Hjörtur Sveinsson, rafvirki
Ólöf Pálína Úlfarsdóttir, kennari
Sigurður H. Svavarsson, rekstrarstjóri
Sóley Ragnarsdóttir, aðstoðarmaður ráðherra
Jónas Þór, sagnfræðingur og fararstjóri
Guðrún Viggósdóttir, fv.deildarstjóri
Magnús Guðjónsson, framkvæmdastjóri
Dóra Georgsdóttir, eldri borgari
Páll Marís Pálsson, háskólanemi
Valdís Björk Guðmundsdóttir, háskólanemi
Sigurbjörg Vilmundardóttir, leikskólastjóri
Kristinn Dagur Gissuarson, viðskiptafræðingur
Kristbjörg Þórisdóttir, sálfræðingur og varaþingmaður
Willum Þór Þórsson, alþingismaður