„Af vondu fólki“

„Virðulegur forseti. Mér er ljúft að koma hingað upp til að fara yfir afstöðu mína til kjara aldraðra og öryrkja, ekki síst eftir atkvæðagreiðslu um afturvirkar greiðslur til þessara hópa í vikunni. Ég hef lengi verið þeirrar skoðunar og ítreka hana hér að ég tel að lágmarksgreiðslur til aldraðra og öryrkja eigi að ná 300 þús. kr. á þeim tæpu þremur árum sem þorra launamanna eru tryggð slík lágmarkslaun. Ég hef oftar en einu sinni skýrt frá þessu viðhorfi mínu á fundum hjá mínum flokki, síðast fyrir örfáum mánuðum.
Í dag fá aldraðir útborgað að lágmarki um 192 þús. kr. á mánuði en lífeyrir þeirra nemur um 225 þús. kr. Um næstu áramót hækkar þessi tala um 9,7% og fer lágmarkslífeyrir þá í um 245 þús. kr. Miðað við spá um launavísitölu bætast síðan 8% við til viðbótar eftir ár og verða lágmarksgreiðslur til aldraðra komnar yfir 260 þús. kr. Ríkisstjórnin á að stíga skrefið til fulls og tryggja þessum hópum 300 þús. kr. lágmarksgreiðslur á sama tíma og aðrir fá þær.
Aldraðir og öryrkjar fengu 3% hækkun um síðustu áramót, ekki frá 1. maí, og fá 9,7% til viðbótar núna um áramótin. Því var ekki hægt að greiða atkvæði með tillögu um afturvirkni greiðslna til þessara hópa. Þeir fá ekki minna en aðrir á þessu ári.
Hópur aldraðra og öryrkja getur ekki lifað af þeim lágmarksgreiðslum sem kerfið tryggir þeim í dag. Hin raunverulega kjarabót þeirra felst hins vegar í 300 þús. kr. lágmarkslífeyri, engu öðru, allra síst eingreiðslu upp á nokkrar krónur í boði stjórnarandstöðunnar. Minn ágæti félagi, Ásmundur Friðriksson, er því algjörlega á röngu róli í þessu máli.
Á umræðunni er helst að skilja að ráðamenn séu vondir menn sem vilji sjúklingum, öldruðum og öryrkjum allt hið versta.
Ég þekki ekki nokkurn mann sem styður ekki þessa málaflokka, hvorki innan þings né utan. Maður gæti haldið miðað við umræðuna á samfélagsmiðlum að hér væru ekkert nema illmenni. Svo er auðvitað ekki. Málefni sem tengjast öldruðum og öryrkjum eru ein af stóru málum okkar samtíðar.“
Karl Garðarsson — störf þingsins 11. desember 2015.