Schengen-samstarfið: Ef einn hlekkurinn brotnar þá er keðjan ónothæf og jafnvel ónýt

„Virðulegur forseti. Það er full ástæða fyrir íslensk stjórnvöld að skoða hvort ekki þurfi að herða landamæraeftirlit hérlendis þó ekki sé nema tímabundið. Schengen-samningurinn gerir ráð fyrir að aðildarríki geti gert slíkt og í ljósi hryðjuverkanna í París væri hreinlega óábyrgt að athuga ekki hvort nauðsynlegt sé að veita tímabundið auknu fjármagni í þennan málaflokk þannig að öryggi borgaranna sé betur tryggt. Þegar er búið að gera ráð fyrir 38 millj. kr. viðbótarframlagi til landamæradeildar lögreglu í Keflavík en ég efast um að það dugi. Ég er fylgjandi Schengen-samstarfinu en samstarfið er eins og keðja. Ef einn hlekkurinn brotnar þá er keðjan ónothæf og jafnvel ónýt.
Ég vek athygli á forsíðu Morgunblaðsins í morgun þar sem vitnað er í grein eftir fyrrverandi forstjóra Interpol í New York Times þar sem hann hvetur öll ríki Schengen-svæðisins til að bera öll vegabréf saman við gagnagrunn Interpol-svæðisins. Þannig hafi Bretar, sem standa fyrir utan Schengen, klófest um 10.000 manns á ári sem reyna að komast yfir landamæri þeirra á ógildum skilríkjum.
Fyrrverandi forstjóri Interpol segir að Schengen-samstarfið bjóði upp á raunverulega og viðvarandi hættu. Það að gera ekkert í þeirri trú að útilokað sé að hér gerist nokkuð sem kalli á aukinn viðbúnað er ekki bara barnaskapur heldur beinlínis hættulegur barnaskapur. Þetta snýst nefnilega ekki um að taka á móti öllum með faðmlagi og kossum, þetta snýst um öryggi þeirra sem búa og dvelja í þessu landi. Skoðum því í fullri alvöru hvort nauðsynlegt sé að herða eftirlit, fjölga þeim sem sinna eftirlitinu og veita nægu fjármagni í málaflokkinn. Jafnframt væri gott að vita hvernig raunverulegu eftirliti er háttað í Keflavík. Hvað eru til dæmis mörg vegabréf borin saman við kerfi Interpol? Og hversu auðvelt er að fara á fölsuðum vegabréfum í gegn? Svör óskast.“
Karl Garðarsson — störf þingsins, 24. nóvember 2015.