Author: Einar Gunnar

„Ég hef lengi haft mikinn áhuga á barnavernd og réttindum barna og velt vöngum yfir því hvað megi fara betur í kerfinu á þessu sviði. Umræðan um brot gegn börnum og barnaníðinga hefur verið hávær undanfarna mánuði og ár og ég hef hlustað af athygli á hana – hlustað á fórnarlömb þessara manna og hvernig kerfið hefur oft á tíðum brugðist þeim. Frumvarpið er tilraun til að bæta lagaumgjörð um þessi málefni,“ segir Silja Dögg alþingimaður um ástæður þess að hún lagði fram frumvarp um að auka skyldi eftirlit með dæmdum, hættulegum barnaníðingum.

Finna hættulegustu einstaklingana

Að sögn Silju fjallar málið um að auka heimildir Barnaverndarstofu til eftirlits og að dæmdir barnaníðingar skuli undirgangast áhættumat á meðan á afplánun dóms stendur þannig að hægt sé að finna út hvaða einstaklingar eru mjög líklegar til að endurtaka kynferðisbrot gegn börnum. „Lítill hluti þeirra sem dæmdur er fyrir barnaníð flokkast í hættulegasta hópinn. Líklega er um að ræða örfáa einstaklinga á ári. En það er mjög mikilvægt að ná utan um hópinn og veita þessum einstaklingum aukið eftirlit. Barnavernd á hverjum stað og lögregla þarf að vita hvar þessi aðilar búa og einnig er nauðsynlegt að upplýsingum sé komið á framfæri við barnaverndaryfirvöld þegar þeir skipta um nafn, sem algengt er að þeir geri til að reyna að dyljast í samfélaginu,“ segir Silja Dögg.

Aukið eftirlit og öryggisráðstafanir

Ef frumvarpið nær fram að ganga mun Barnaverndarstofa meðal annars geta tilkynnt viðkomandi barnavernd ef dæmdur kynferðisbrotamaður, sem gerst hefur brotlegur gagnvart börnum, og veruleg hætta er talin stafa af, flytur í umdæmið. Ef rík barnaverndarsjónarmið mæla með getur barnavernd einnig gert öðrum viðvart að fengnu samþykki Barnaverndarstofu.

Þá verður einnig hægt að gera kröfu um að viðhafðar séu ákveðnar öryggisráðstafanir eftir að einstaklingur sem brýtur kynferðislega gagnvart barni afplánar dóm sinn, ef verulegar líkur eru talar á því, sam­kvæmt mati heilbrigðisstarfsmanns, að viðkomandi brjóti aftur gagnvart barni.

Eftirfarandi öryggisráðstafanir verður hægt að kveða á um í dómi:

• skyldu til að sinna nauðsynlegri meðferð á vegum heilbrigðisstarfsmanna,
• skyldu til að mæta í skipulögð viðtöl hjá félagsþjónustu,
• eftirlit með internetnotkun og notkun samskiptamiðla og -forrita,
• að einstaklingur haldi sig frá neyslu áfengis og vímuefna,
• eftirlit með heimili og
• bann við búsetu á heimili þar sem börn eru búsett eða dvelja reglulega.

Ef í ljós kemur að einstaklingur sinnir ekki fyrirmælum um öryggisráðstafanir getur það varðað allt að 2 ára fangelsi.

Upplýsingar um dvalarstað

Aðrar breytingar, sem kveðið er á um í frumvarpinu, eru þær að þegar dómar falla vegna kynferðisbrota gagnvart börnum skal Ríkissaksóknari láta Barnaverndarstofu dómana í té. Þá skal Fangelsismálastofnun veita upplýsingar um upphaf og lok afplánunar, sem og skilyrði sem sett eru fyrir reynslulausn, fyrirhugaðan dvalarstað viðkomandi einstaklings, auk gagna frá heilbrigðisstarfsmönnum um einstaklinginn. Viðkomandi einstaklingi er jafnframt skylt að tilkynna breyttan dvalarstað til Barnaverndarstofu allan þann tíma sem áframhaldandi öryggisráðstafanir eiga að vara.

Bresk fyrirmynd

„Það er augljóst að víða eru misbrestir í því kerfi sem á að vernda börnin okkar. Dæmin sýna okkur það. Verkferlar innan stofnana eru ekki alltaf nógu vandaðir og samskipti á milli stofnana, og jafnvel á milli starfsmanna innan sömu stofnana, virðast einhvern veginn eiga það til að fara fyrir ofan garð og neðan á kostnað barnanna. Það vantar aukna samhæfingu á milli stofnana og bætt upplýsingaflæði, ég held að það sé alveg ljóst,“ segir Silja Dögg og bætir við að fyrirmyndin sé tekin frá Bretlandi en þar hefur svipað kerfi verið notað í rúma tvo áratugi með góðum árangri.

Verndum börnin

„Gráa svæðið er auðvitað persónuverndarsjónarmið og mannréttindi þess einstaklings sem hefur gerst brotlegur en hefur svo afplánað sinn dóm. En ég lít svo á að mannréttindi séu ekki án takmarkana. Ef áhættumatið sýnir fram á að það sé nánast öruggt að viðkomandi einstaklingur haldi áfram að níðast börnum, þá verði samfélagið að bregðast við því. Í slíkum tilfellum þá þurfa aðrar reglur að gilda. Markmiðið er að vernda okkar viðkvæmustu einstaklinga, börnin og það er skylda okkar sem samfélags að leita allra leiða til þess,“ segir Silja Dögg að lokum.

Greinin birtist fyrst í Suðurnesjablaðinu.

Hjón ein komast að því að fjölgunar sé að vænta í fjölskyldunni. Mikil gleði ríkir og lífið brosir við þeim. Bæði eru þau í góðri vinnu og allt er eins og best verður á kosið. Þegar líður á meðgönguna koma upp áleitnar spurningar. Hvað á að gera við barnið þegar móðirin þarf að fara í vinnu eftir fæðingarorlof? B-listinn vill stofna ungbarnaleikskóla til að mæta þessari þörf.

Það er sorglegt í okkar samfélagi að foreldrar geti ekki verið saman á þessum tíma þegar nýr erfingi kemur í heiminn. Mikil óvissa er um hvert sé hægt að leita þegar móðirin þarf að snúa aftur til starfa eftir fæðingarorlof. Mikill tími fer í að skipuleggja fæðingarorlof beggja foreldra svo hægt verði að brúa bilið þar til krílið kemst á leikskóla. Oftar en ekki frestar faðirinn sínu fæðingarorlofi og jafnvel sumarfríi svo hægt sé að brúa þetta bil.

Nokkur dæmi eru um að mæður hafi þurft að segja upp vinnu sinni þar sem fá úrræði eru í boði. Hér í sameiginlegu sveitarfélagi er ein dagmamma sem vitað er um og er hún augljóslega mjög umsetin.
Það er löngu orðið tímabært að komið sé til móts við þennan hóp fólks og að stofnaður verði ungbarnaleikskóli fyrir börn frá 9 mánaða aldri til 2 ára.

Við sem stöndum að B-listanum höfum brennandi áhuga á þessum málaflokki og stöndum heilshugar saman í þeim vilja að gera ungbarnaleikskóla í nýju bæjarfélagi að veruleika.

Álfhildur Sigurjónsdóttir, 2. sæti B-lista Framsóknar og óháðra í Sandgerði og Garði

Framundan eru sveitarstjórnarkosningar og snúast þær um að taka afstöðu til málefna næstu fjögurra ára, málefna framtíðarinnar í samfélaginu okkar. Mér finnst mjög mikilvægt að ungt fólk taki virkan þátt í þeim ákvörðunum.

Mig langar til þess að hvetja unga kjósendur til að gefa sér tíma og kynna sér málefnin vel, t.d. með því að lesa stefnuskrár, skoða áhersluatriði á komandi kjörtímabili og horfa á það með gagnrýnum hætti. Kynna sér vel hvað hvert og eitt framboð leggur áherslu á og velta fyrir sér t.d. hvað mun það kosta, hvað mun það koma til með að gera fyrir sveitafélagið okkar, og hvaða áhrif hefur það á fjármál sveitafélagsins okkar til lengri tíma o.s.frv. Það er mikilvægt að skoða sveitarstjórnarmálin eins og við skoðum okkar eigið líf, velja og hafna eftir því hvað maður hefur efni á að gera hverju sinni.

Ég hvet ykkur til að vera dugleg að kíkja á kosningaskrifstofurnar og ræða við frambjóðendur. B-listinn vill hlúa vel að unga fólkinu í samfélaginu og teljum við mikilvægt að fá að heyra skoðanir ykkar og hugmyndir. B-listinn vill hafa sterkt og öflugt ungmennaráð sem er rödd unga fólksins til sveitarstjórnar.

Miðvikudagskvöldið 23.maí ætlum við hjá B-listanum að bjóða upp á kvöldstund á kosningaskrifstofunni sem er tileinkuð ungum kjósendum. Þar verða pizzur og pub quiz en þar verða líka umræður og er það tilvalið tækifæri fyrir ykkur til þess að koma ykkar skoðunum á framfæri.

Umfram allt vil ég hvetja ykkur til þess að nýta kosningarrétt ykkar og lýðræðið. Mætum á kjörstað og kjósum. Okkar skoðun skiptir máli.

Með kveðjum,

Eydís Arna Hilmarsdóttir – 13. sæti B-lista

Góð heilsa gulli betri

Íþróttir eru mikilvægar fyrir samfélagið okkar, þær bæta ekki einungis lýðheilsu íbúanna sem þær stunda heldur eru þær einnig mikilvæg forvörn fyrir börnin okkar og unglinga. Því er nauðsynlegt að gera íþróttum og tómstundum hátt undir höfði og tryggja að flestum standi til boða íþrótta- og tómstundarstarf. En rekstur faglegrar íþróttastarfsemi er almennt kostnaðarsamur fyrir íþróttafélögin sjálf og deildir þeirra og þ.a.l. iðkendur og forráðamenn þeirra. Bæði er kostnaður við starfið sjálft mikill og einnig eru mannvirki og búnaður, sem þarf til að stunda hinar ýmsu íþróttir, kostnaðarsamur. Þar þarf sveitarfélagið að hjálpa til eins og frekast er unnt. Tómstundarstyrkur sveitarfélagsins hefur komið til móts við kostnað barna í íþróttum og forráðamanna þeirra sem er af hinu góða. En tómstundarstyrkurinn þarf síðan að fylgja eðlilegri verðlagsþróun tengdri íþróttastarfseminni. Einnig er nauðsynlegt að koma til móts við aukinn kostnað foreldra í dreifbýli vegna aksturs í íþrótta- og tómstundarstarf. Það er í sambandi við mannvirkin sem sveitarfélagið þarf e.t.v. að grípa ennþá sterkar inn í. Þó eru ekki öll börn og unglingar sem finna sig í íþróttum og það er nauðsynlegt að hlúa einnig að þeim. Í því sambandi er rekstur félagsmiðstöðvarinnar nauðsynlegur nú sem áður. Félagsmiðstöðin fékk á dögunum nýtt og endurbætt húsnæði sem er vel. Það góða innra starf sem þar er unnið þarf sveitarfélagið e.t.v. að styrkja enn betur með lengri og auknum opnunartíma.

Staðan

Íþróttastarfið er í ágætum blóma hér í Hornafirði og er framboð ólíkra íþróttagreina ótrúlega fjölbreytt að mínu mati miðað við fjölda íbúa. Körfuknattleikurinn er í miklum uppgangi þessi misserin og blakið er jafnframt vaxandi. Þá er fimleikastarfið öflugt og knattspyrnan er alltaf vinsæl meðal iðkenda. En alltaf má gera betur og það þarf að vanda til verka nú sem áður. Undirrituðum hefur alltaf þótt heillandi að hafa bæði húsnæði Grunnskólans, mest notuðu íþróttamannvirkin og miðsvæði til útivistar og afþreyingar á sama svæðinu. Svæði þar sem börn þurfa ekki að fara yfir umferðargötu til að komast á milli skólabygginga og allra helstu íþróttamannvirkjanna. Síðan er Vöruhúsið, miðja skapandi greina, ásamt félagsmiðstöðinni ekki langt undan. Það eru mikil forréttindi að geta haft þetta svona og taka þarf mið af því til framtíðar.

Nýtt íþróttamannvirki

Oft hefur verið rætt um að næsti áfangi í tengslum við uppbyggingu íþróttamannvirkja ætti að vera millibygging milli sundlaugar og Heppuskóla. En upp á síðkastið hafa ýmsar fleiri framkvæmdir verið nefndar sem menn telja þarft að ráðast í. Meðal þeirra er t.d. nýtt íþróttahús, framtíðarhúsnæði fyrir líkamsræktarstöð, stærra húsnæði fyrir fimleika, vallarhús fyrir knattspyrnu- og frjálsíþróttavöllinn og nýja áhorfendastúku fyrir knattspyrnuvöllinn. Er jafnvel hægt að leysa flestar þessar framkvæmdir með einni nýrri byggingu? Þá losnar líka um gamla íþróttahúsið sem gæti nýst fyrir t.d. líkamsrækt, bardagaíþróttir, danskennslu, klifur auk annars. Með byggingu á nýju íþróttahúsi gætum við skapað iðkendum í þessum íþróttagreinum, ásamt greinum sem áður hafa verið nefndar, miklu betri aðstæður til æfinga og leikja. Listi Framsóknar og stuðningsmanna þeirra vilja setja uppbyggingu íþróttamannvirkja á dagskrá. Við getum samt ekki ráðist í þær framkvæmdir og forgangsraðað hugsanlegum áföngum nema að undangengnu víðtæku samráði við íþróttahreyfinguna og skólasamfélagið. Við viljum byrja á samtali við þau áður en ákvarðanir verða teknar, en ekki ráðast blint í einhverjar framkvæmdir sem e.t.v. leysa vandann bara tímabundið. Það þarf að hugsa lengra en til fjögurra ára í þessum efnum, áætlanir þurfa að taka mið af þörf og notkun næstu 20-30 ára.

Björgvin Óskar Sigurjónsson, 4. sæti á lista Framsóknar og stuðningsmanna þeirra á Hornafirði.

Íbúar Kópa­vogs fara ekki var­hluta af því fjöl­breytta íþrótta­lífi sem ein­kennir íþrótta­bæj­ar­fé­lagið Kópa­vog. Nán­ast er hægt að full­yrða að hver ein­asta fjöl­skylda í bænum teng­ist eða eigi barn í ein­hvers­konar íþrótta­starfi.
Hreyf­ing og fræðsla er nauð­syn­legur hluti af upp­eldi barna og það starf sem á sér stað innan íþrótta­hreyf­ing­ar­innar er að mörgu leyti mjög gott, aðstaðan til fyr­ir­myndar og starf félag­anna öfl­ugt.

Allt þetta starf kostar hins vegar umtals­verða fjár­muni sem að stórum hluta leggst á for­eldra iðk­enda. Kostn­að­ar­hlut­deild iðk­enda er því miður orðin slík að ekki aðeins launa­lægri fjöl­skyldur veigra sér við kostn­að­in­um, heldur eiga milli­tekju­fjöl­skyldur einnig í vand­ræðum með að standa skil á hon­um. Mögu­leikar barna til að stunda fleiri en eina íþrótt eða tóm­stund eru nán­ast úti­lok­að­ir.

Þá má velta því upp hvort æfinga­á­lag barna sé of mik­ið, enda hefur verið sýnt fram á að fylgni fjölda æfinga­stunda í skipu­lögðu starfi barna undir 12 ára aldri og lang­tíma árang­urs er hverf­andi. Sam­spil æfinga og leiks er talið vega mun þyngra á mót­un­ar­árum ein­stak­lings.

Hér­lendis byrjum við fyrr á skipu­lögðu starfi, æfum oftar og við borgum marg­falt meira fyrir starfið mið­aða við nágranna­lönd­in. Að auki er sjaldn­ast neitt inni­falið í grunnæf­inga­gjöld­um, og því er raun­kostn­aður við iðkun oft­ast tölu­vert hærri en þau segja til um.

Af þessu leiðir að kostn­aður barna­fjöl­skyldna við íþrótta­starf hefur aldrei verið hærri þrátt fyrir að bæj­ar­fé­lagið leggi til frí­stund­ar­styrk sem hefur hækkað með hverju árinu. Það hefur hins vegar sýnt sig að þær hækk­anir frí­stund­ar­styrks­ins duga skammt á móti þeim hækk­unum sem lagst hafa beint á fjöl­skyldur iðk­enda.

Þessi þróun getur ekki haldið áfram og nýrra leiða þarf að leita til að koma til móts við fjöl­skyldur með börn í íþrótta­starfi, bæði hvað varðar hóf­semd í kostn­að­ar­þátt­töku og hóf­semd í æfinga­á­lagi. Brýn þörf er á sterk­ari stefnu­mörkun um hvernig opin­berum fjár­munum skuli varið þegar kemur að íþrótta og tóm­stunda­starfi. Hver séu mark­mið bæj­ar­fé­lags­ins með stuðn­ingi við íþrótta­starf og aðrar tóm­stundir barna? Á grunni slíkrar stefnu­mörk­unar yrði öll eft­ir­fylgni með því hvort fjár­út­lát bæj­ar­fé­lags­ins skili árangri mark­viss­ari í fram­hald­inu.

Með fram­boði mínu til bæj­ar­stjórnar í Kópa­vogi mun ég leggja áherslu á að berj­ast fyrir lækkun kostn­aðar við íþrótta og tóm­stund­ar­starf í sveita­fé­lag­inu og að Kópa­vogur verði leið­andi í stefnu­mótun starfs sem býður upp á meiri sveigj­an­leika sem mun henta öll­um, ekki aðeins þeim efna­meiri. Þá fyrst verður lof­orð Kópa­vogs um jöfnuð til íþrótta­iðk­unar óháð íþrótt og efna­hag ekki aðeins orðin tóm.

Sverrir Kári Karlsson er verk­fræð­ingur og þriggja barna faðir sem skipar 5. sæti á lista Fram­sókn­ar­flokks­ins í Kópa­vogi fyrir kom­andi bæj­ar­stjórn­ar­kosn­ing­ar.

Greinin birtist fyrst á kjarninn.is 18. apríl 2018.

Við sem búum í Kópa­vogi höfum flest heyrt sög­una af því hvernig bær­inn byggð­ist. Fólkið sem ekki hafði fjár­hags­lega burði eða sam­bönd til að fá lóð í Reykja­vík fékk tæki­færi í bænum okk­ar. Sjálf sagan ber það með sér að Kópa­vogur sé minni og ódýr­ari útgáfa af höf­uð­borg­inn­i.

Úthverfið Kópa­vogur
Á mínum yngri árum heyrði ég oft frá utan­bæj­ar­fólki að ég væri Reyk­vík­ing­ur. Þegar ég leið­rétti það af barns­legu stolti komst ég fljótt að því að mörgum fannst þetta allt sama tóbak­ið. Kópa­vogur væri eins og hvert annað úthverfi. Á þessum árum fannst mér erfitt að koma orðum að því hvernig við skærum okkur frá stóra nágrann­an­um. Þess má geta að ég ólst upp á myrkum tímum í sögu Kópa­vogs – pönkið liðið undir lok, búið að loka eina bíói bæj­ar­ins og brand­ar­inn um hvað væri grænt og félli á haustin var enn vin­sæll.

Hug­myndir um Kópa­vog sem úthverfi heyr­ast enn. Stutt er síðan einn af rit­stjórum Kjarn­ans lagði í leið­ara til að Alþingi myndi ein­fald­lega setja lög um sam­ein­ingu Kópa­vogs og nágranna­bæj­ar­fé­laga við Reykja­vík. Þar að auki hefur Kópa­vogur í gegnum tíð­ina ekki þótt mjög „smart“, sem kom svo ynd­is­lega skýrt fram þegar Gísli Mart­einn Bald­urs­son bað á sínum tíma: „…til Guðs að ein­hver túristi lendi ekki í því að vera á ein­hverju glöt­uðu hót­eli í Kópa­vog­i“.

Kópa­vogur er ekki, og verður lík­leg­ast aldrei, sama lif­andi hring­iða menn­ingar og afþrey­ingar sem Reykja­vík er, þrátt fyrir gott menn­ing­ar­líf í bænum og þá stað­reynd að við erum aftur komin með bíó og Sleggj­una í kaup­bæti. Kópa­vogur hefur hins vegar aðra ótví­ræða kosti.

Fjöl­skyldu­bær­inn Kópa­vogur
Það er engin til­viljun að frasinn: „Það er gott að búa í Kópa­vogi“ lifir enn góðu lífi. Þessi ein­falda setn­ing orðar helsta kost bæj­ar­fé­lags­ins. Sam­fé­lagið hér er fjöl­breytt, en boð­leiðir stutt­ar. Hér er þægi­legt að búa. Hér eru góðir skól­ar, tón­list­ar­skólar og mynd­list­ar­skóli. Fjöl­breytt tóm­stunda­starf er fyrir eldri borg­ara og fram­úr­skar­andi íþrótta­starf hjá okkar öfl­ugu íþrótta­fé­lög­um. Þetta vitum við sem hér búum.

Margt má vit­an­lega færa til betri veg­ar, en í Kópa­vogi á öll stór­fjöl­skyldan að geta haft það gott. Þetta er það bæj­ar­fé­lag sem Fram­sókn tók þátt í að móta og við viljum standa vörð um.

Við getum því verið stolt og ánægð með bæinn okk­ar, þótt aðrir missi af sjarm­an­um. Og þótt Ju­stin­arn­ir ­sem halda risatón­leika hér í bæ kalli af lífs- og sál­ar­kröft­um: „Hell­o Rehkja­vic“ þá vitum við að Kór­inn er okk­ar.

Helga Hauksdóttir er lög­maður og í öðru sæti á lista Fram­sókn­ar­flokks­ins í Kópa­vogi fyrir kom­andi bæj­ar­stjórn­ar­kosn­ing­ar.

Greinin birtist fyrst á kjarninn.is 6. maí 2018.

Ríkisstjórnin vill hraða uppbyggingu í vegamálum til að tryggja umferðaröryggi vegfarenda og treysta fjölbreytt atvinnulíf um land allt. Ríkisstjórnin samþykkti því að fjórir milljarðar króna færu aukalega núna strax til brýnna vegaframkvæmda.

Með auknu fjármagni er hægt að setja aukinn kraft í yfirlagnir á vegum, malbik, viðhald malarvega, styrkingar og ýmsar endurbætur. Með auknu fjármagni er hægt að flýta mikilvægum vegabótum um land allt sem ella hefðu þurft að bíða, t.d. á Grindavíkurvegi og Borgarfjarðarvegi. Með auknu fjármagni fær Vegagerðin svigrúm til að forgangsraða og ráðstafa því fjármagni sem er til reiðu og leggja áherslu á fjölda brýnna verkefna sem setið hafa á hakanum og eru tilbúin til framkvæmda strax.

Í stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar er kveðið á um að við forgangsröðun í vegamálum verði litið til ólíkrar stöðu svæða, ferðaþjónustu og öryggissjónarmiða. Umtalsverða aukningu á fjármagni má sjá í fjármálaáætlun til næstu ára, eða 16,5 milljarða.

Þá kallar síaukinn umferðarþungi á nýbyggingu og endurnýjun vega og nýjar leiðir í gjaldtöku á einstaka framkvæmdum. Margar brýnar framkvæmdir bíða og eru aðkallandi. Í samgöngu- og sveitarstjórnarráðuneytinu er unnið að því að skoða hvaða leiðir hægt sé að fara, t.d. með því að stofna félög um gerð einstakra mannvirkja og taka upp afnotagjöld. Sem dæmi má nefna leiðir á hringveginum þar sem ökumenn hafa þann valkost að aka aðrar leiðir og eru því ekki bundnir af því að greiða gjöldin. Valið stæði þá á milli nýju leiðarinnar og þeirrar gömlu. Í þeirri sviðsmynd má hugsa sér nýja brú yfir Ölfusá, nýjan veg um Mýrdal og göng í gegnum Reynisfjall, sem myndi færa umferð frá byggðinni í Vík, nýjan veg um Öxi og nýja leið um Sundabraut. Til vegaframkvæmda gætu því runnið allt að 150 milljarðar á næstu fimm til sex árum.

Sigurður Ingi Jóhannsson, samgöngu- og sveitarstjórnarráðherra og formaður Framsóknarflokksins.

Greinin birtist fyrst á visir.is 4. maí 2018.