Categories
Fréttir

Við köllum eftir stefnu í þessum málaflokki – ekki hentistefnu

Deila grein

26/04/2017

Við köllum eftir stefnu í þessum málaflokki – ekki hentistefnu

„Hæstv. forseti. Vart þarf að rifja það upp í þessum sal að búið er að tilkynna sölu á svokölluðu Vífilsstaðalandi í Garðabæ. Fjármálaráðherra stóð fyrir því. Hann ber því við að heimild til þess sé í fjárlögum, sem er rétt. En í fjárlögum er að finna ýmsar aðrar heimildir til handa ríkisvaldinu, svo sem eins og að selja hlut í bönkunum sem ríkið heldur á um þessar mundir. Þá er þar einnig að finna heimildir til að selja jarðir sem eru í eigu ríkisins, en kvartað hefur verið yfir því að nánast ómögulegt er að kaupa ríkisjarðir og nýta nú um stundir, enda er engin stefna til. Sem betur fer er fjöldi ungs fólks tilbúinn til að leggja matvælaframleiðslu fyrir sig og stunda landbúnað, byggja upp samfélagið og vera þar bústólpar. En því miður hefur þróunin verið sú að sífellt fleiri jarðir fara úr ábúð. Það hefur veikt mjög hinar dreifðu byggðir landsins sem eru mikilvægar út frá byggðasjónarmiðum til að tryggja matvælaframleiðslu og jafnrétti til búsetu.
Ríkissjóður á um 450 jarðir. Stór hluti þeirra er nýttur til landbúnaðar. Samkvæmt 12. gr. ábúðarlaga ber ábúanda að hafa fasta búsetu á ábúðarjörð og stunda þar landbúnað nema annað hafi verið samþykkt. Í þessu felast mikil tækifæri til að styrkja byggðir og styðja íslenskan landbúnað sem býr yfir mikilli þekkingu á verðmætum sem felast m.a. í heilbrigðum bústofni og þekkingu bænda á landinu.
Hæstv. forseti. Ég vil vekja athygli á því að á dagskrá þingsins í dag er tillaga til þingsályktunar um mótun eigendastefnu ríkisins fyrir bújarðir. Að henni stendur allur þingflokkur Framsóknarflokksins. Við teljum málið aðkallandi því að ekki verður lengur við það unað að jarðir fari í eyði og verðmæti sem felast í ræktuðu landi fari í órækt.
Hæstv. forseti. Við köllum eftir stefnu í þessum málaflokki, ekki hentistefnu.“
Þórunn Egilsdóttir í störfum þingsins 25. apríl 2017.

Categories
Fréttir

Áfengisfrumvarpið gengur freklega á rétt barna og ungmenna

Deila grein

05/04/2017

Áfengisfrumvarpið gengur freklega á rétt barna og ungmenna

„Hæstv. forseti. Áður en ég kem að því sem ég ætla raunverulega að ræða um langar mig að vekja athygli á bláu hálstaui hv. þingmanna, hæstv. forseta og hæstv. ráðherra. Nú er hafin vitundarvakning um fjölbreytileika einhverfunnar og ég vona svo sannarlega að þetta átak gangi vel og er ánægð með að fá að taka þátt í því hér á hv. Alþingi.

Hæstv. forseti. Í síðustu viku vann velferðarnefnd að umsögn er varðar hið margumrædda áfengisfrumvarp. Nefndin fékk góða gesti á sinn fund, gesti sem starfa á sviði félags- og heilbrigðisvísinda; gesti sem allir vara við samþykkt frumvarpsins og telja að með samþykkt þess muni þeim góða árangri sem við höfum náð í forvörnum, þar með minnkandi unglingadrykkju og öðrum góðum árangri, stefnt í voða; gesti sem vara við samþykkt frumvarpsins og taka mark á rannsóknum, sem gerðar hafa verið, sem telja að aukið aðgengi geti leitt til aukinnar neyslu og þar með haft slæm áhrif á líðan barna. Þessir gestir vöruðu einnig við samþykkt frumvarpsins þar sem þeir telja að frumvarpið gangi freklega á rétt barna og ungmenna til að vera laus við þrýsting frá áfengisiðnaðinum og auk þess bentu gestir á tengsl áfengis og krabbameins og bentu á ýmsa krabbameinssjúkdóma sem m.a. eiga orsakir sínar að rekja til aukinnar áfengisneyslu.

Ég vona að hv. þingmenn velferðarnefndar geti verið sammála um að afgreiða umsögn frá nefndinni í sameiningu og taka undir varnaðarorð þessara fagaðila. Ég er þó mjög hrædd um að svo verði ekki þar sem formaður velferðarnefndar, varaformaður velferðarnefndar og annar varaformaður velferðarnefndar eru öll á frumvarpi um aukið aðgengi að áfengi.“

Elsa Lára Arnardóttir í störfum þingsins 4. apríl 2017.

Categories
Fréttir

Þvættingur

Deila grein

30/03/2017

Þvættingur

Framsóknarflokkurinn gerði samkomulag um kaup á húseigninni að Hverfisgötu 33 í september 1997. Í samkomulaginu var kveðið á um að seljandi, Olíufélagið hf., tæki að sér að annast ákveðnar endurbætur á eigninni áður en til afhendingar kæmi. Þessar endurbætur voru að fullu á kostnað Framsóknarflokksins.
Framsóknarflokkurinn flutti starfsemi sína í húseignina í apríl 1998. Framkvæmdum við endurbætur var þá ekki lokið. Endurbótum lauk á árinu 1999. Kostnaður við kaup á húsinu og endurbætur reyndist á endanum vera tæpar 62 milljónir króna sem var endanlegt kaupverð hússins af Olíufélaginu hf. skv. uppgjöri sem fram fór í lok þess árs.

Í framhaldi af þessu var gengið frá fjármörgnun kaupanna. Þau voru fjármögnuð að mestu með langtímalánum með veði í eigninni að Hverfisgötu 33, alls að upphæð 54,5 milljónir króna. Framsóknarflokkurinn greiddi fyrst af lánunum árið 2000. Lánin voru tekin í apríl 1999 og var lántaki Olíufélagið hf. sem þá var skráður eigandi Hverfisgötu 33 en Framsóknarflokkurinn greiddi af þeim allt frá fyrstu afborgun árið 2000 og yfirtók þau síðan árið 2003.
Eftirstöðvar af kaupverðinu voru greiddar upp á árinu 1999.
Dráttur varð á því að gengið væri frá afsali fyrir eigninni á millli Olíufélagsins hf. og Framsóknarflokksins. Það var ekki gert fyrr en 19. desember 2002 en engar greiðslur áttu sér stað á milli aðila eftir árslok 1999. Olíufélagið hf. hafði við frágang afsals breytt nafni sínu í Ker hf.. Engin sérstök skýring er á því afhverju þetta dróst en það má segja að ekki hafi legið á vegna þess að allar greiðslur höfðu verið gerðar upp og Framsóknarflokkurinn bar allan kostnað af rekstri eignarinnar frá afhendingu.
Samkomulag var um að Olíufélagið hf. afsalaði eigninni beint til annarsvegar til Skúlagarðs hf. sem er hlutafélag í eigu Framsóknarflokksins og þá um 540 félagsmanna í flokknum og hinsvegar Húsbyggingasjóðs Framsóknarfélaganna í Reykjavík sem var sjóður í eigu Kjördæmissambands Framsóknarflokksins í Reykjavík. Framsóknarflokkurinn hafði endurselt þessum aðilum eignina í tengslum við uppgjörið sem fram fór 1999.
Það er þvættingur að kaupin á Hverfisgötu 33 hafi á einhvern hátt tengst sölunni á Búnaðarbankanum í árslok 2002.
Einar Gunnar Einarsson,
framkvæmdastjóri Framsóknarflokksins
Categories
Fréttir

Haldinn fundur og hvað svo …?

Deila grein

28/03/2017

Haldinn fundur og hvað svo …?

„Virðulegi forseti. Ég vil tala hér um fyrirhugaðar uppsagnir HB Granda á Akranesi. Í gær var haldinn fundur með þingmönnum Norðvesturkjördæmis, bæjarstjórn og Verkalýðsfélaginu á Akranesi að frumkvæði hv. þm. Elsu Láru Arnardóttur. Ég þakka kærlega fyrir hve menn hratt brugðust við til að ná saman á þeim fundi. Við erum aðeins farin að ræða þetta mál í störfum þingsins. Ég kem hingað upp og óska eftir því að ekki aðeins verði haldinn þessi fundur að frumkvæði áðurnefnds þingmanns heldur verði líka haldinn fundur hér innan þings. Ég vil hvetja formann fjárlaganefndar, sem er einn af þingmönnum kjördæmisins, til að funda um málið. Hér er verið að kalla eftir því að lækka gjöld á sjávarútveginn, sem ég set að vísu ákveðið spurningarmerki við. Einnig er verið að tala almennt um kvótakerfið í heild sinni. Ég vil því hvetja hv. þm. Pál Magnússon, formann atvinnuveganefndar, til að funda um þetta mál.
Ef það er fyrst og fremst kvótakerfið sem er ástæðan fyrir þessu er mjög mikilvægt að fara yfir það. Ég hef hins vegar verulegar áhyggjur af því að þetta tengist ekki bara þessu fyrirtæki eða ákvörðun þess um rekstur sinn, heldur geti þetta endurspeglað gengisþróunina, sem við ræðum hér á eftir, og erfiðari stöðu útflutningsgreinanna, en þá erum við farin að tala um miklu stærra mál.
Ég starfaði sjálf fyrir sjávarútvegsfyrirtæki fyrir hrun, fyrirtæki sem átti í miklum rekstrarerfiðleikum, ekki hvað síst vegna gengisþróunarinnar. Það er mjög mikilvægt að við hugum að útflutningsgreinunum okkar og gætum að því að ganga ekki á undirstöðuatvinnugreinarnar í samfélagi okkar. Það eru útflutningsgreinarnar. Við eigum eftir að ræða það frekar hér síðar í dag.“
Eygló Harðardóttir í störfum þingsins 28. mars 2017.

Categories
Fréttir

Er salan á Arion banka til þess fallinn að auka traust?

Deila grein

22/03/2017

Er salan á Arion banka til þess fallinn að auka traust?

„Hæstv. forseti. Ég óskaði eftir því að eiga orðastað við hv. þm. Theodóru S. Þorsteinsdóttur og þakka henni fyrir að verða við þeirri ósk. Það þarf vart að fara mörgum orðum um að erlendir fjárfestar, svokallaðir vogunarsjóðir, hafa nú náð yfirhöndinni í því sem kallað hefur verið kerfislega mikilvæg fjármálastofnun á Íslandi, þ.e. Arion banka. Ég hygg að hv. þingmaður sé mér ekki mjög ósammála þegar ég fullyrði að traust almennings á fjármálastofnunum hafi nánast þurrkast út við bankahrunið haustið 2008. Síðan þá hafa landsmenn verið nokkuð tortryggnir á bankana og fjármálakerfið og það sennilega með réttu. Svokallaðar traustmælingar sýna þetta svart á hvítu. Fyrir rúmu ári birtust fréttir af því að um 6,5% landsmanna bæru mikið traust til bankakerfisins. Rúmlega 70% sögðust bera lítið traust til bankakerfisins. Í sambærilegum mælingum fyrir Alþingi hefur komið fram að lítill hluti landsmanna telur að Alþingi standi vörð um hagsmuni almennings.
Hæstv. forseti. Það er einmitt við þessar aðstæður sem kerfislega mikilvæg fjármálastofnun er seld í hendur á erlendum vogunarsjóðum. Það er væntanlega kalt mat forsætisráðherra að þetta séu sannarlega góðar fréttir og frændi hans Benedikt fjármálaráðherra er sáttur. Segja má að vogunarsjóðirnir eigi þarna sannarlega hauka í horni. Þess má geta að í hópi vogunarsjóðanna er einn sem staðinn hefur verið að stórfelldum mútugreiðslum í Afríku og þurft að gjalda fyrir það með gríðarlega háum sektum.
Mig langar að spyrja hv. þingmann: Telur þingmaðurinn að sala á kerfislega mikilvægum fjármálastofnunum í hendur erlendra vogunarsjóða sé til þess fallin að auka traust almennings á fjármálakerfinu? Finnst hv. þingmanni það siðferðilega verjandi að fjárfestir sem staðinn hefur verið að sviksamlegum og glæpsamlegum vinnubrögðum skuli vera orðinn einn af eigendum Arion banka? Er hv. þingmaður sammála þeirri skoðun forsætisráðherra að kaupin séu sannarlega góðar fréttir?“
Þórunn Egilsdóttir í störfum þingsins 21. mars 2017.

Categories
Fréttir

Hefði önnur mynt en krónan komið sér betur eftir hrun?

Deila grein

22/03/2017

Hefði önnur mynt en krónan komið sér betur eftir hrun?

„Hæstv. forseti. Ég óskaði eftir að eiga orðastað við hv. þm. Pawel Bartoszek og hann varð við þeirri beiðni minni. Ég vil þakka honum fyrir það. Í dag er starfandi peningastefnunefnd en hún starfar samkvæmt lögum um Seðlabanka Íslands. Nefndin tekur ákvörðun um vexti og önnur stýritæki peningastefnunnar a.m.k. átta sinnum á ári. Gjaldmiðill Íslands er íslenska krónan og peningastefnunefnd starfar samkvæmt því.
Á dögunum var skipuð þriggja manna verkefnisstjórn í tengslum við endurmat peningastefnunefndar. Ekki verður annað séð en að vinna hennar eigi að grundvallast á því að krónan verði framtíðargjaldmiðillinn á Íslandi. Því kom mér það verulega á óvart að heyra hæstv. fjármálaráðherra fullyrða í viðtali um helgina að íslenska krónan væri ekki heppilegur gjaldmiðill fyrir þjóðina og ynni að mörgu leyti gegn hagsmunum helstu atvinnugreina og heimila landsins. Hann sagði til að mynda orðrétt í þættinum Víglínunni, með leyfi forseta:
„Það eru margir sem hafa sagt: Ja, krónan lagar sig svo vel að okkur. En hún gerir það bara alls ekkert alltaf. Núna t.d. lagar hún sig svo sannarlega ekki að þörfum sjávarútvegsins og lagar sig ekkert sérstaklega vel einu sinni að þörfum ferðaþjónustunnar.“
Að því sögðu langar mig að heyra sjónarmið hv. þm. Pawels Bartoszeks á þau orð hæstv. fjármálaráðherra og samflokksmanns þingmannsins. Er þingmaðurinn sammála því að krónan sé ekki framtíðargjaldmiðill Íslands? Ef svo er, þyrfti þá ekki að breyta starfslýsingu verkefnisstjórnar í tengslum við endurmat á peningastefnunni? Hvaða gjaldmiðill telur þingmaðurinn að sé ákjósanlegur fyrir Ísland til framtíðar? Og að lokum: Er það mat þingmannsins að önnur mynt en krónan hefði verið heppilegri til að ná fótfestu aftur eftir bankahrunið 2008?“
Silja Dögg Gunnarsdóttir í störfum þingsins 21. mars 2017.

Categories
Fréttir

Vinna vel og láta gott af sér leiða

Deila grein

21/03/2017

Vinna vel og láta gott af sér leiða

Ný stjórn Sambands ungra Framsóknarmanna var kjörin á sambandsþingi SUF sem haldið var 17.-18. febrúar síðastliðinn. Fyrsti fundur nýrrar stjórnar var haldinn 1. mars, 20 manns víðsvegar af landinu sátu fundinn, ýmist í gegnum síma eða á fundarstað. Mikil samstaða ríkti í hópnum og áhugi til þess að vinna vel og láta gott af sér leiða. Á fundinum var meðal annars skipuð framkvæmdastjórn og formenn fastanefnda voru kjörnir.
Framkvæmdastjórn skipa:
Formaður: Sandra Rán Ásgrímsdóttir
Varaformaður: Tanja Rún Kristmannsdóttir
Ritari: Gauti Geirsson
Gjaldkeri: Fjóla Hrund Björnsdóttir
Kynningastjóri: Snorri Eldjárn Hauksson
Viðburðarstjóri: Guðmundur Hákon Hermannsson
Formenn nefnda eru:
Marta Mirjiam (martamirjam@gmail.com) formaður málefnanefndar
Tanja Rún (trk3@hi.is) formaður alþjóðanefndar
Gauti Geirsson (gautigeirs@gmail.com) formaður nefndar um innra starf
Áhugasamir SUF-arar eru eindregið hvattir til þess að setja sig í samband við formann, framkvæmdastjórn eða formenn nefnda hafi þeir áhuga á því að taka þátt í starfi SUF á einhvern hátt en öllum meðlimum Framsóknarflokksins á aldrinum 16-35 ára er heimilt að taka þátt í nefndarstarfi á vegum SUF.
Þá vilj ég hvetja FUF-félögin að leyfa okkur að fylgjast með viðburðum á þeirra vegum. Við munum leggja mikinn metnað í það að styrkja innra starf SUF á þessu ári og þar af leiðandi tengslin við FUF-félögin um allt land.  Liður í því að styrkja tengslin við félagsmenn um allt land er að vera sýnilegri og virkari á samfélagsmiðlum. Því höfum við stofnað snapchat aðgang fyrir SUF og komum til með að nota hann til þess að bæði kynna stjórnarmeðlimi en líka sýna frá hefðbundnu starfi SUF. Endilega addið því ungframsókn á snapchat og fylgið okkur bæði á instagram (ungirframsokn) og á facebook (Samband ungra Framsóknarmanna).
Ég er ótrúlega ánægð með þann flotta hóp ungs fólks sem er í Framsóknarflokknum og er spennt fyrir að takast á við fyrirliggjandi verkefni.
Sandra Rán Ásgrímsdóttir, formaður SUF

Categories
Fréttir

Var samið á bak við luktar dyr?

Deila grein

15/03/2017

Var samið á bak við luktar dyr?

„Virðulegi forseti. Við fjöllum hér um jákvæðar fréttir. Ég veit reyndar ekki hvort hæstv. fjármálaráðherra var að tilkynna að það yrði fánadagur héðan í frá á þessum degi. Þannig byrjaði hann sína ræðu. Þetta eru sannarlega jákvæðar fréttir. Það er rétt að okkur hefur gengið mjög margt rétt á þessari braut allt frá því við lentum í þessu hruni. Það var auðvitað lykilatriði að taka þá stefnu sem gert var 2013 og hvað varðar áætlunina sem sett var í júní 2015, sem hefur verið fylgt af þáverandi ríkisstjórn Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks, þá er það einfaldlega þannig að allt hefur gengið upp, og reyndar frá fyrri tíma líka. Efnahagslífið hefur líka gengið upp og gengið vel. Það er skýringin á því hversu góð staðan er í dag. Það má hins vegar alveg viðurkenna að það dróst of lengi að halda síðasta útboðið sem haldið var í júní síðastliðið ár. Það hefði mátt koma fyrr vegna þess hve okkur gekk vel í efnahagslífinu, hversu umsnúningurinn varð hraður.
Nú eru væntingar um jákvæð viðhorf og enn aukið traust á íslenskt efnahagslíf, m.a. frá lánshæfismatsfyrirtækjum, sem munu hjálpa okkur inn í framtíðina. Forsvarsmenn ríkisstjórnarinnar hafa væntingar til að þessar aðgerðir slái á styrkingu krónunnar. En er það líklegt? Undirliggjandi vandinn er hið háa hávaxtastig sem er hér í landinu og mismunur á vöxtum hér innan lands og í nágrannalöndum. Þannig að vandinn er til staðar. Það mun dragast hér inn áfram fé. Og tækin sem við höfðum áður innan hafta sem Seðlabankinn hafði til að koma í veg fyrir slíkt Carry Trade eða vaxtarmunarviðskipti eru ekki þau sömu, þau virka ekki eins. Ég tek því undir það með hæstv. forsætisráðherra að það eru verkefni sem áfram þarf að sinna. Það er erfiðara að viðhalda stöðunni utan hafta en innan.
Það eru vonbrigði að við þeim spurningum sem við vorum með í gær, um gengið, sviðsmyndir, fengust engin svör. Við erum að fara inn í einhvern óvissutíma. Þess vegna er brýnt að spyrja hæstv. ríkisstjórn og forsvarsmenn: Er eitthvert plan? Er einhver áætlun í gangi?
Það var líka breyting á þessari áætlun frá júní 2015, sem gerð var við þessa aðgerð. Ég spurði hæstv. fjármálaráðherra hér á fimmtudaginn um það hvort leynisamningar væru í gangi af því við höfum konsekvent, alltaf, haldið því fram að við værum ekki í neinum samningaviðræðum. Þess vegna var áætlunin sett upp. Þess vegna var stöðugleikaskatturinn settur upp. Það voru ekki samningar.
Hæstv. ráðherra svaraði, með leyfi forseta:
„Hann“ — þ.e. sá sem hér stendur — „vísar hér til fundar sem haldinn var að ég hygg í síðustu viku þar sem var óskað eftir fundi við stjórnvöld. Á þeim fundi var ekki gengið frá neinum samningum af neinu tagi, en fulltrúar þessara vogunarsjóða munu hafa útskýrt sitt mál.“
Hér sagði hæstv. fjármálaráðherra áðan í ræðu að engir samningar hafi þá verið gerðir. En voru þá samningaviðræður í gangi? Sagði ráðherra ósatt hérna á fimmtudaginn? Því í gær í fjölmiðlum kom það fram að sent hefði verið tilboð seinni partinn á föstudegi einum og hálfum sólarhring síðar. Á ekki að segja okkur satt hérna í ræðustól Alþingis þegar við spyrjum og viljum fá frekari upplýsingar um það sem hér er
að gerast?
Hér segir hæstv. fjármálaráðherra að hagsmunir almennings hafi verið undir. Ég segi: Við töpuðum trúverðugleika á því að fara og ganga til samninga við vogunarsjóði sem hafa skorað okkur á hólm allt frá upphafi. Það er umdeilt og umdeilanlegt hvort við töpuðum miklum fjármunum. Við töpuðum fjármunum. Er ekki ríkisstjórnin sem nú situr að kvarta yfir því að peninga skorti í innviðauppbyggingu í samgöngumálum, heilbrigðismálum og öðru, 20 milljarða? Var ekki hægt að nota það í þetta? En trúverðugleika töpuðum við alla vega vegna þess að við höfum aldrei samið við þessa aðila. Nú var það gert og það var gert bak við luktar dyr.“
Sigurður Ingi Jóhannsson á Alþingi um afnám fjármagnshafta 13. mars 2017. 

Categories
Fréttir

Almenningur og fyrirtæki búa við aukið frelsi er varðar fjármagnsflutninga

Deila grein

15/03/2017

Almenningur og fyrirtæki búa við aukið frelsi er varðar fjármagnsflutninga

„Virðulegi forseti. Það er ánægjulegt að verið sé að losa fjármagnshöft á íslensk heimili og fyrirtæki. Enn fremur er jákvætt að við sjáum að áætlun um losun fjármagnshafta, sem kynnt var í júní 2015, skuli vera framfylgt að mestu leyti. Ég hefði samt viljað sjá að við hefðum fyrst losað fjármagnshöftin á heimili og fyrirtækin í landinu og svo á vogunarsjóðina.
Mig langar að rifja upp að útboðið sem var haldið hinn 16. júní síðastliðinn var það síðasta í röð útboða þar sem eigendum aflandskróna bauðst að kaupa erlendan gjaldeyri áður en stjórnvöld hæfu losun á innlenda aðila. Af því tilefni sagði seðlabankastjóri, með leyfi forseta:
„Með útboðinu og nýlegum lagabreytingum hefur síðustu stóru hindruninni verið rutt úr vegi þess að hægt sé að stíga stór skref til að losa fjármagnshöft gagnvart innlendum aðilum án hætti á óstöðugleika.“
Jafnframt segir:
„Þótt ekki hafi verið unnt að taka öllum tilboðum í aflandskrónueignir auðveldar það lausn þess vanda sem eftir stendur að eigendum krafna hefur fækkað mjög. Þá hefur verið búið svo um hnútana að aflandskrónur sem eftir standa valdi ekki óstöðugleika á meðan losun fjármagnshafta á innlenda aðila gengur yfir. Smitunaráhrif ættu því að vera hverfandi og hætta á óstöðugleika lítil.“
Minn skilningur er því að stjórnvöld hefðu komið þessum aflandskrónum frá og inn á læsta reikninga. Næsta skrefið væri að losa höft á innlenda aðila og sjá hvernig framvindan á gjaldeyrismarkaði væri og áhrifin á fjármálastöðugleika. Síðan yrði losað um aflandskrónueigendur sem ekki tóku þátt í útboðinu í júní.
Það er synd að sjá að veðmál vogunarsjóðanna hafi gengið upp og þeir fengið sitt á mettíma. Þeir sem ákváðu að spila ekki eftir reglunum bættu í raun stöðu sína. Það lítur út fyrir að þeir hafi hagnast um 20 milljarða á því að bíða. Ég spyr: Er það rétt að bjóða þeim vogunarsjóðum sem ekki tóku þátt í almennu útboði betri kjör en hinum sem tóku þátt? Getur verið að þetta geti skapað skaðabótaskyldu á herðar ríkisins vegna þessa mismunar eins og hv. þm. Rósa Björk Brynjólfsdóttir kom að?
Nú reyndu þessir aðilar sem ekki tóku þátt í útboðinu að hafa áhrif á síðustu þingkosningar með heiftúðlegum auglýsingum til að draga úr trúverðugleika íslenskra stjórnvalda. Má þá draga þá ályktun að þessar auglýsingar hafi skilað tilætluðum árangri. Sumir þingmenn hafa spurt hvort þetta geti haft áhrif á Viðreisn og Bjarta framtíð, þ.e. að formanni Viðreisnar hafi í raun alls ekki hugnast að fá Framsóknarflokkinn í ríkisstjórn vegna þess að hann væri erfiður og gagnrýninn, sérstaklega í málum er varða endurreisn Ísland. Getur það verið, virðulegur forseti?
Við sjáum að krónan hefur verið að veikjast það sem af er degi. En að mínu mati er fullsnemmt að segja til um hver gengisþróunin verður á næstu missirum. Það er mikill kraftur í íslensku hagkerfi, kröftugur hagvöxtur, skuldir heimilanna og fyrirtækjanna hafa lækkað og umfangsmikið innflæði hefur verið af erlendum gjaldeyri í tengslum við ferðaþjónustuna. Horfurnar eru góðar ef rétt er á málum haldið. Það jákvæða við daginn er að almenningur og fyrirtæki búa við aukið frelsi er varðar fjármagnsflutninga. Mikilvægast er þó fyrir heimilin og fyrirtækin í landinu að þau búi við gengis- og fjármálastöðugleika. Efnahagsstjórnin á hverjum tíma verður að taka mið af því markmiði til að auka hagsæld lands og þjóðar.“
Lilja Alfreðsdóttir um afnám fjármagnshafta á Alþingi 13. mars 2017. 

Categories
Fréttir

Ríkisstjórnin stimplar sig inn með morgungjöf

Deila grein

15/03/2017

Ríkisstjórnin stimplar sig inn með morgungjöf

„Virðulegur forseti. Það hefur ekki verið augljóst um hvað þessi ríkisstjórn var mynduð. Þó eru í henni tveir nýir flokkar. Maður skyldi ætla að þegar menn taka sig saman og stofna flokk þá sé einhver tilgangur með því, menn vilji breyta einhverju, vilji nýjar áherslur. Það hefur lítið borið á því til þessa. Þetta hefur verið frekar tíðindalítið. Morgunverkin hafa ekki verið merkileg hjá þessari ríkisstjórn, mest eitthvert svekkelsi, verið að ganga á baki orða sinna, ef svo má segja, varðandi hluti eins og samgöngumál, en almennt tíðindalítið þar til nú.
Þar til nú, virðulegur forseti, að við sjáum að þessi ríkisstjórn ætlar a.m.k. ekki að fylgja sömu stefnu og síðasta ríkisstjórn fylgdi í samskiptum við þá sem hafa reynt að hafa Ísland að féþúfu vegna þeirra vandræða sem við gengum í gegnum, ekki að fylgja sömu stefnu og hv. þm. Óli Björn Kárason lýsti svo vel hér áðan. Að vísu ætla menn að klára það sem var orðið óhjákvæmilegt að aflétta höftum og hefði mátt gera það fyrr gagnvart íslenskum almenningi, en taka á algjöra u-beygju í samskiptum við þessa aðila sem hafa sótt að okkur í alþjóðastofnunum, í fjölmiðlum, ekki bara hér á landi heldur víða um heim og jafnvel reynt að skipta sér af úrslitum kosninga á Íslandi. U-beygjan gagnvart þessum aðilum er sú að láta undan, gefa eftir, fullkomlega held ég megi segja, virðulegi forseti.
Hvers vegna stimplar ríkisstjórnin sig inn með þessum hætti með morgungjöf hæstv. fjármálaráðherra til vogunarsjóða í New York? Hvernig stendur á því, virðulegur forseti, að ríkisstjórnin fylgdi ekki þeirri áætlun sem boðuð hafði verið að byrja á því að losa íslenskan almenning úr höftum og þeir sem ekki vildu spila með í því, þeir sem ætluðu að hafa Ísland að féþúfu vegna vandræða í efnahagsmálum, yrðu látnir bíða. Þetta var ekki bara eitthvað sem var rætt í kosningabaráttu, þetta var í raun loforð sem var gefið þegar efnt var til útboðs og fullyrt var af þáverandi hæstv. fjármálaráðherra, núverandi hæstv. forsætisráðherra, og öðrum að þeir sem ekki tækju þátt, þeir sem ekki spiluðu með, yrðu látnir bíða; þeir yrðu læstir inni, þeir myndu ekki græða á því, yrðu skildir hér eftir jafnvel árum ef ekki áratugum saman.
Einhverjir tóku mark á orðum ráðherrans og annarra, Seðlabankans, og létu sig hafa það að fara út á þeim kjörum sem voru í boði. Aðrir ákváðu að fara aðra leið. Reyndar var eitthvað um það, virðulegur forseti, að menn hefðu fyrst ætlað að taka þátt í þessu útboði en á síðustu stundu hætt við það einhverra hluta vegna. En þessir aðilar ákváðu að fara frekar þá leið að taka slaginn við íslensk stjórnvöld, treysta á að hægt væri að brjóta samstöðuna á bak aftur, að hægt væri að beygja íslensk stjórnvöld. Til þess notuðu þeir ýmsar aðferðir, sumar kunnuglegar, sumar síður. Það var auglýst í dagblöðum hér á landi fyrir kosningarnar, reyndar líka í Danmörku og í Bandaríkjunum, og líklega víðar. Það var reynt að dreifa falsfréttum svokölluðum. Menn voru látnir skrifa greinar í dagblöð hér og víðar og reynt leynt og ljóst að beita íslensk yfirvöld, stjórnvöld hér á landi, þrýstingi, fá þau til að gefa eftir þetta grundvallaratriði sem hv. þingmaður stjórnarliðsins, Óli Björn Kárason, lýsti hér áðan, atriðinu sem tryggði okkur þann árangur sem hefur náðst; gefa eftir fullveldisréttinn, gefa eftir möguleika okkar á að verja Íslendinga og hagsmuni Íslands. Þetta var gefið eftir. Það var horfið frá þeirri stefnu að verja fyrst og fremst almenning og ákveðið að gera sérstakan samning við vogunarsjóðina sem höfðu beitt öllum ráðum til að ná því sem þessi ríkisstjórn hefur nú gefið þeim.“
Sigmundur Davíð Gunnlaugsson um afnám fjármagnshafta á Alþingi 13. mars 2017.