Category: Fréttir

,,Hæstv. forseti. Fyrir þessu þingi liggur þingsályktunartillaga þingflokks Framsóknarflokksins þess efnis að neyðarbraut á Reykjavíkurflugvelli verði opnuð á ný. Þessa ályktun lögðum við fram á sínum tíma vitandi það að enn var mögulegt að tryggja aukið öryggi landsmanna með opnun hennar. Fulltrúar Framsóknar og flugvallarvina í borgarstjórn hafa staðið vaktina í þessu máli, komið með tillögur að lausnum sem allir hagsmunaaðilar geta unað við. Þeim hefur verið hafnað. Lausnirnar snúa m.a. að því að byggja þannig að komist verði hjá hindrun við neyðarbrautina.
Hæstv. forseti. Í Morgunblaðinu í gær kom fram að ekki lá fyrir leyfi um lokun neyðarbrautarinnar enda hafi áhættumat vegna lokunar hennar ekki verið gert. Ítrekað hafa Framsókn og flugvallarvinir bókað um það að í niðurstöðu Samgöngustofu frá 1. júní 2015, um áhættumatsskýrslu Isavia vegna fyrirhugaðrar lokunar neyðarbrautarinnar, kemur m.a. fram að áhættumatið nái hvorki til áhrifa á flugvallakerfið í landinu í heild sinni, neyðarskipulags Almannavarna né áhrifa á sjúkraflutninga og að gera þurfi sérstakt áhættumat ef það á að loka brautinni.
Þá liggur fyrir sú niðurstaða Alþjóðaflugmálastofnunarinnar að forsendur útreiknings á nothæfisstuðli voru rangar í skýrslu Eflu en Félag íslenskra atvinnuflugmanna sendi bréf þess efnis til samgönguráðherra um miðjan mars sl.
Hæstv. forseti. Vinnubrögð í þessu mikilvæga máli virðast hafa verið fyrir neðan allar hellur. Ekki hefur verið hlustað á málflutning aðila með sérþekkingu á sviði flugöryggismála. Er ekki ástæða til þess að hlusta á málflutning öryggisnefndar Félags íslenskra atvinnuflugmanna, svo dæmi sé tekið? Eða ætlum við í þessu máli eins og svo allt of mörgum öðrum að grípa til álits sérfræðinga einungis þegar það hentar? Þá spyr ég: Hverjum hentar það og hvenær, hæstv. forseti? Myndi það ekki henta okkur öllum alveg ágætlega að setja öryggið á oddinn og gæta hagsmuna landsmanna allra? Ég hvet ráðherra og viðeigandi yfirvöld til að taka málið til skoðunar hið snarasta.”
Hér má hlusta á Þórunni Egilsdóttur í störfum þingsins, 16. maí 2017.
 

,,Hæstv. forseti. Ég ætla að tala um Landsvirkjun. Ég fékk loksins svar við fyrirspurninni, sá það í gær. Umhverfis- og orkumál sem og matvælaframleiðsla eru hin stóru mál framtíðarinnar. Ísland er mjög framarlega í heiminum í framleiðslu á nýtingu grænnar orku, þ.e. virkjun fallvatna og jarðvarma. Á þeim sviðum hefur orðið til gríðarleg þekking hér á landi á síðastliðnum áratugum sem okkur ber að miðla eftir bestu getu til annarra þjóða. Hlutverk okkar í ýmsum þróunarsamvinnuverkefnum eru til að mynda á þeim sviðum, sem er vel, auk miðlunar á þekkingu varðandi landgræðslu, sjávarútveg og síðast en ekki síst í jafnréttismál, svo eitthvað sé nefnt.
Víkjum aftur að orkuframleiðslunni hér á landi og framtíðarsýn hvað varðar eigandastefnu orkufyrirtækja. Landsvirkjun er gríðarlega öflugt orkufyrirtæki í eigu þjóðarinnar. Starfsemi Landsvirkjunar hefur haft jákvæð áhrif á lífsgæði á Íslandi, bæði með auknu öryggi, afhendingu á raforku og miklum gjaldeyristekjum. Þau lífsgæði sem við höfum hér í formi tiltölulega ódýrrar grænnar orku eru alls ekki sjálfsögð. Því er það samfélagslega afar mikilvægt að Landsvirkjun verði áfram í eigu ríkisins.
Í svari sem ég fékk frá hæstv. fjármálaráðherra nýlega um eigandastefnu ríkisstjórnarinnar gagnvart Landsvirkjun kemur fram að ekki standi til að einkavæða fyrirtækið að hluta eða öllu leyti. Það eru mjög góðar fréttir. Hv. þm. Sigurður Ingi Jóhannsson hefur lagt fram þingsályktunartillögu ásamt þingmönnum Framsóknarflokksins um að Landsvirkjun verði áfram í eigu íslenska ríkisins. Í greinargerð málsins kemur m.a. fram að forstjóri Landsvirkjunar hefur bent á að fjárhagsleg staða fyrirtækisins verði sífellt sterkari og arðsemi aukist. Í lok ársins 2016 var eiginfjárhlutfall landsvirkjunar 45,4% og hefur aldrei verið hærra. Þetta mun leiða til þess að arðgreiðslur í sameiginlegan sjóð landsmanna munu fara stighækkandi. Þær gætu numið allt að 10–20 milljörðum kr. á næstu þremur til fjórum árum. Ríkisstjórnin áformar að setja fram eigandastefnu fyrir Landsvirkjun, það kom fram í svari ráðherra, og það er því afar mikilvægt á þeim tímapunkti að vilji Alþingis gagnvart þessu máli komi skýrt fram.”
Silja Dögg Gunnarsdóttir í störfum þingsins, 3. maí 2017.

,,Hæstv. forseti. Þann 1. maí sl. tók nýtt greiðsluþátttökukerfi sjúklinga gildi samkvæmt lögum sem samþykkt voru á Alþingi sl. sumar. Þetta er eitt af þeim málum sem afgreitt var í þverpólitískri sátt frá hv. velferðarnefnd. Eitt af markmiðum þessara lagabreytinga er að verja langveika sjúklinga fyrir háum kostnaði vegna meðferðar við sjúkdómum, sjúklinga sem hingað til hafa þurft að greiða mjög mikinn kostnað vegna veikinda sinna. Öll höfum við heyrt umræðuna og þörfina á því að þessu greiðsluþátttökukerfi yrði breytt til hins betra.
Þessi lagabreyting um nýtt greiðsluþátttökukerfi sjúklinga er skref í rétta átt þótt enn sé talsvert í land og mun ég beina umræðunni að þeim þáttum sem við Framsóknarmenn leggjum áherslu á sem næstu skref í þessum efnum.
Fyrst ætla ég aðeins að fjalla um vinnslu málsins í hv. velferðarnefnd síðasta sumar en við efnislega vinnslu málsins var það m.a. gagnrýnt að greiðsluþátttökukerfið næði ekki til allrar heilbrigðisþjónustu. Samkvæmt þessu nýja greiðsluþátttökukerfi eru t.d. tannlækningar, sálfræðiþjónusta, ferðakostnaður og hjálpartæki utan kerfisins. Við vinnslu málsins innan hv. velferðarnefndar töldu nefndarmenn æskilegt að allur kostnaður af heilbrigðisþjónustu og lyfjum félli undir eitt greiðsluþátttökukerfi. Með samþykkt frumvarpsins og gildistöku laganna náðum við þó á síðasta kjörtímabili að stíga skref í rétta átt og fella sjúkraiðju og talþjálfun undir almenna kerfið. Í nefndaráliti hv. velferðarnefndar í fyrravor var skýrt kveðið á um að stefna ætti í þá átt að fella enn fleiri tegundir heilbrigðisþjónustu undir greiðsluþátttökukerfið en þá yrði að auka verulega fjárveitingar til málaflokksins.
Ég ætla að fá að lesa örlítinn bút úr nefndaráliti hv. velferðarnefndar frá því í fyrrasumar. Þar stendur, með leyfi forseta:
„Jafnframt stendur til að greiðsluþátttaka sjúklinga verði minni en ráðgert var í fyrrnefndum drögum að reglugerð. Endanlegar tölur ráðast af fjárlögum næsta árs en miðað er við að almennar hámarksgreiðslur sjúkratryggðra verði ekki hærri en 50.000 kr. á ári.
Nefndin fagnar yfirlýsingu ráðherra og telur sig hafa fullvissu fyrir því að auknir fjármunir komi til í fjáraukalögum þessa árs og fjárlögum ársins 2017 sem leiði til þess að heilsugæslan verði styrkt og almennar hámarksgreiðslur sjúkratryggðra verði ekki hærri en 50.000 kr. á ári.“
50.000 kr. þakið var forsenda þess að þverpólitísk sátt næðist um málið innan nefndarinnar á síðasta kjörtímabili en núna, í nýja greiðsluþátttökukerfinu, er þakið í einhverjum tilvikum 70.000 á ári. Það er ekki sú upphæð sem sátt náðist um. Ég er þess fullviss, miðað við umræðuna í velferðarnefnd á síðasta kjörtímabili, að ekki hefði náðst þverpólitísk sátt um afgreiðslu þessa frumvarps ef 70.000 kr. þakið hefði verið lagt fram þegar unnið var að málinu.
Virðulegur forseti. Þegar við skoðum ríkisfjármálaáætlun, nánar tiltekið á bls. 299 og 300 þar sem fjallað er um greiðsluþátttökukerfið, eru framtíðarmarkmið þessara aðgerða nokkuð óljós. Mig langar að spyrja hæstv. heilbrigðisráðherra út í þau framtíðaráform sem eru uppi varðandi frekari aðgerðir í greiðsluþátttökukerfi sjúklinga. Mun hæstv. ráðherra beita sér fyrir því að einstaklingar með langvinna sjúkdóma eigi kost á gjaldfrjálsu heilbrigðiskerfi áður en þetta kjörtímabil er á enda? Það er nefnilega nógu erfitt fyrir einstaklinga að missa heilsuna, jafnvel vinnuna, þegar erfið veikindi herja á. Mikilvæg skref eru stigin með nýju greiðsluþátttökukerfi en ganga þarf lengra.
Einnig spyr ég hæstv. heilbrigðisráðherra hvort hann ætli sér að sameina greiðsluþátttökukerfi vegna heilbrigðis- og lyfjakostnaðar á þessu kjörtímabili. Samspil þessara tveggja kerfa gerir að verkum að í of mörgum tilvikum þurfa sjúklingar oft að greiða of mikinn kostnað þrátt fyrir að við séum búin að innleiða nýtt greiðsluþátttökukerfi með lægra þaki en áður hefur verið.
Að lokum spyr ég hvort hæstv. heilbrigðisráðherra ætli að bæta fleiri þáttum heilbrigðisþjónustu í greiðsluþátttökukerfið og í hvaða skrefum það verði þá gert. Þar get ég nefnt þætti eins og að koma í auknum mæli til móts við ferðakostnað einstaklinga sem þurfa að sækja þjónustu á heilbrigðisstofnunum eða spítalanum í Reykjavík og þurfa margsinnis að koma til Reykjavíkur og fá þjónustu. Á að koma meira til móts við þessa einstaklinga? Hvað með tannlækningar og sálfræðiþjónustu?
Í þessari umræðu hef ég farið yfir helstu þætti sem unnið var að í hv. velferðarnefnd sl. vor. Þar voru fyrstu skrefin stigin en fast kveðið á um í nefndaráliti hv. velferðarnefndar (Forseti hringir.) að ganga yrði lengra og því kalla ég eftir svörum hér.”

Ræða Elsu Láru Arnardóttur, 3. maí 2017.

„Hæstv. forseti. Í störfum þingsins þann 5. apríl síðastliðinn fagnaði ég því að forsvarsmenn HB Granda hefðu farið í viðræður við bæjarstjórn Akraness og Faxaflóahafnir um framtíðaráform fyrirtækisins á Akranesi. Ég ræddi mikilvægi þess að allir aðilar tækju þátt í þessum viðræðum af heilum hug því að um væri að ræða gríðarlegt hagsmunamál fyrir starfsmenn HB Granda á Akranesi og bæjarfélagið Akranes. Í störfum þingsins ræddi ég jafnframt um að ef þessar viðræður bæjarstjórnar Akraness og Faxaflóahafna við kvótahæsta fyrirtæki landsins, þ.e. HB Granda, skiluðu ekki árangri blasti við að endurskoða þyrfti það kvótakerfi sem við búum við í dag. Skoða þyrfti hvort hægt væri með skýrari hætti að tengja kvóta við byggðir eða auðvelda sveitarfélögum að nýta sér forkaupsrétt í þeim kvóta sem fyrir er svo ákvörðun sem þessi ógnaði ekki atvinnuöryggi fjölda einstaklinga.
Í fréttum þann 20. apríl sl. tók hv. þm. Páll Magnússon, sem jafnframt er formaður hv. atvinnuveganefndar Alþingis, í svipaðan streng og sagði nauðsynlegt að breyta lögum um stjórn fiskveiða til að tryggja þá byggðafestu sem gert er ráð fyrir í lögunum. Hátt í 100 manns missa vinnuna ef HB Grandi hættir landvinnslu á Akranesi.
Hv. þm. Haraldur Benediktsson, sem er 1. þm. Norðvesturkjördæmis, tók undir þessi orð hv. þm. Páls Magnússonar og sagði að lög um stjórn fiskveiða væru til skoðunar innan stjórnkerfisins í ljósi þess að hátt í eitt hundrað manns missi vinnuna ef HB Grandi hætti landvinnslu á Akranesi. Það yrði grundvallarbreyting ef HB Grandi flytti starfsemi frá Akranesi til Reykjavíkur.
Mig langar að nýta þetta tækifæri og fagna orðum þessara hv. þingmanna. Ég vona svo sannarlega að fleiri hv. þingmenn hér geta tekið undir þessi orð okkar.“
Elsa Lára Arnardóttir í störfum þingsins 25. apríl 2017.

„Hæstv. forseti. Vart þarf að rifja það upp í þessum sal að búið er að tilkynna sölu á svokölluðu Vífilsstaðalandi í Garðabæ. Fjármálaráðherra stóð fyrir því. Hann ber því við að heimild til þess sé í fjárlögum, sem er rétt. En í fjárlögum er að finna ýmsar aðrar heimildir til handa ríkisvaldinu, svo sem eins og að selja hlut í bönkunum sem ríkið heldur á um þessar mundir. Þá er þar einnig að finna heimildir til að selja jarðir sem eru í eigu ríkisins, en kvartað hefur verið yfir því að nánast ómögulegt er að kaupa ríkisjarðir og nýta nú um stundir, enda er engin stefna til. Sem betur fer er fjöldi ungs fólks tilbúinn til að leggja matvælaframleiðslu fyrir sig og stunda landbúnað, byggja upp samfélagið og vera þar bústólpar. En því miður hefur þróunin verið sú að sífellt fleiri jarðir fara úr ábúð. Það hefur veikt mjög hinar dreifðu byggðir landsins sem eru mikilvægar út frá byggðasjónarmiðum til að tryggja matvælaframleiðslu og jafnrétti til búsetu.
Ríkissjóður á um 450 jarðir. Stór hluti þeirra er nýttur til landbúnaðar. Samkvæmt 12. gr. ábúðarlaga ber ábúanda að hafa fasta búsetu á ábúðarjörð og stunda þar landbúnað nema annað hafi verið samþykkt. Í þessu felast mikil tækifæri til að styrkja byggðir og styðja íslenskan landbúnað sem býr yfir mikilli þekkingu á verðmætum sem felast m.a. í heilbrigðum bústofni og þekkingu bænda á landinu.
Hæstv. forseti. Ég vil vekja athygli á því að á dagskrá þingsins í dag er tillaga til þingsályktunar um mótun eigendastefnu ríkisins fyrir bújarðir. Að henni stendur allur þingflokkur Framsóknarflokksins. Við teljum málið aðkallandi því að ekki verður lengur við það unað að jarðir fari í eyði og verðmæti sem felast í ræktuðu landi fari í órækt.
Hæstv. forseti. Við köllum eftir stefnu í þessum málaflokki, ekki hentistefnu.“
Þórunn Egilsdóttir í störfum þingsins 25. apríl 2017.

„Hæstv. forseti. Áður en ég kem að því sem ég ætla raunverulega að ræða um langar mig að vekja athygli á bláu hálstaui hv. þingmanna, hæstv. forseta og hæstv. ráðherra. Nú er hafin vitundarvakning um fjölbreytileika einhverfunnar og ég vona svo sannarlega að þetta átak gangi vel og er ánægð með að fá að taka þátt í því hér á hv. Alþingi.

Hæstv. forseti. Í síðustu viku vann velferðarnefnd að umsögn er varðar hið margumrædda áfengisfrumvarp. Nefndin fékk góða gesti á sinn fund, gesti sem starfa á sviði félags- og heilbrigðisvísinda; gesti sem allir vara við samþykkt frumvarpsins og telja að með samþykkt þess muni þeim góða árangri sem við höfum náð í forvörnum, þar með minnkandi unglingadrykkju og öðrum góðum árangri, stefnt í voða; gesti sem vara við samþykkt frumvarpsins og taka mark á rannsóknum, sem gerðar hafa verið, sem telja að aukið aðgengi geti leitt til aukinnar neyslu og þar með haft slæm áhrif á líðan barna. Þessir gestir vöruðu einnig við samþykkt frumvarpsins þar sem þeir telja að frumvarpið gangi freklega á rétt barna og ungmenna til að vera laus við þrýsting frá áfengisiðnaðinum og auk þess bentu gestir á tengsl áfengis og krabbameins og bentu á ýmsa krabbameinssjúkdóma sem m.a. eiga orsakir sínar að rekja til aukinnar áfengisneyslu.

Ég vona að hv. þingmenn velferðarnefndar geti verið sammála um að afgreiða umsögn frá nefndinni í sameiningu og taka undir varnaðarorð þessara fagaðila. Ég er þó mjög hrædd um að svo verði ekki þar sem formaður velferðarnefndar, varaformaður velferðarnefndar og annar varaformaður velferðarnefndar eru öll á frumvarpi um aukið aðgengi að áfengi.“

Elsa Lára Arnardóttir í störfum þingsins 4. apríl 2017.

„Virðulegi forseti. Ég vil tala hér um fyrirhugaðar uppsagnir HB Granda á Akranesi. Í gær var haldinn fundur með þingmönnum Norðvesturkjördæmis, bæjarstjórn og Verkalýðsfélaginu á Akranesi að frumkvæði hv. þm. Elsu Láru Arnardóttur. Ég þakka kærlega fyrir hve menn hratt brugðust við til að ná saman á þeim fundi. Við erum aðeins farin að ræða þetta mál í störfum þingsins. Ég kem hingað upp og óska eftir því að ekki aðeins verði haldinn þessi fundur að frumkvæði áðurnefnds þingmanns heldur verði líka haldinn fundur hér innan þings. Ég vil hvetja formann fjárlaganefndar, sem er einn af þingmönnum kjördæmisins, til að funda um málið. Hér er verið að kalla eftir því að lækka gjöld á sjávarútveginn, sem ég set að vísu ákveðið spurningarmerki við. Einnig er verið að tala almennt um kvótakerfið í heild sinni. Ég vil því hvetja hv. þm. Pál Magnússon, formann atvinnuveganefndar, til að funda um þetta mál.
Ef það er fyrst og fremst kvótakerfið sem er ástæðan fyrir þessu er mjög mikilvægt að fara yfir það. Ég hef hins vegar verulegar áhyggjur af því að þetta tengist ekki bara þessu fyrirtæki eða ákvörðun þess um rekstur sinn, heldur geti þetta endurspeglað gengisþróunina, sem við ræðum hér á eftir, og erfiðari stöðu útflutningsgreinanna, en þá erum við farin að tala um miklu stærra mál.
Ég starfaði sjálf fyrir sjávarútvegsfyrirtæki fyrir hrun, fyrirtæki sem átti í miklum rekstrarerfiðleikum, ekki hvað síst vegna gengisþróunarinnar. Það er mjög mikilvægt að við hugum að útflutningsgreinunum okkar og gætum að því að ganga ekki á undirstöðuatvinnugreinarnar í samfélagi okkar. Það eru útflutningsgreinarnar. Við eigum eftir að ræða það frekar hér síðar í dag.“
Eygló Harðardóttir í störfum þingsins 28. mars 2017.

„Hæstv. forseti. Ég óskaði eftir því að eiga orðastað við hv. þm. Theodóru S. Þorsteinsdóttur og þakka henni fyrir að verða við þeirri ósk. Það þarf vart að fara mörgum orðum um að erlendir fjárfestar, svokallaðir vogunarsjóðir, hafa nú náð yfirhöndinni í því sem kallað hefur verið kerfislega mikilvæg fjármálastofnun á Íslandi, þ.e. Arion banka. Ég hygg að hv. þingmaður sé mér ekki mjög ósammála þegar ég fullyrði að traust almennings á fjármálastofnunum hafi nánast þurrkast út við bankahrunið haustið 2008. Síðan þá hafa landsmenn verið nokkuð tortryggnir á bankana og fjármálakerfið og það sennilega með réttu. Svokallaðar traustmælingar sýna þetta svart á hvítu. Fyrir rúmu ári birtust fréttir af því að um 6,5% landsmanna bæru mikið traust til bankakerfisins. Rúmlega 70% sögðust bera lítið traust til bankakerfisins. Í sambærilegum mælingum fyrir Alþingi hefur komið fram að lítill hluti landsmanna telur að Alþingi standi vörð um hagsmuni almennings.
Hæstv. forseti. Það er einmitt við þessar aðstæður sem kerfislega mikilvæg fjármálastofnun er seld í hendur á erlendum vogunarsjóðum. Það er væntanlega kalt mat forsætisráðherra að þetta séu sannarlega góðar fréttir og frændi hans Benedikt fjármálaráðherra er sáttur. Segja má að vogunarsjóðirnir eigi þarna sannarlega hauka í horni. Þess má geta að í hópi vogunarsjóðanna er einn sem staðinn hefur verið að stórfelldum mútugreiðslum í Afríku og þurft að gjalda fyrir það með gríðarlega háum sektum.
Mig langar að spyrja hv. þingmann: Telur þingmaðurinn að sala á kerfislega mikilvægum fjármálastofnunum í hendur erlendra vogunarsjóða sé til þess fallin að auka traust almennings á fjármálakerfinu? Finnst hv. þingmanni það siðferðilega verjandi að fjárfestir sem staðinn hefur verið að sviksamlegum og glæpsamlegum vinnubrögðum skuli vera orðinn einn af eigendum Arion banka? Er hv. þingmaður sammála þeirri skoðun forsætisráðherra að kaupin séu sannarlega góðar fréttir?“
Þórunn Egilsdóttir í störfum þingsins 21. mars 2017.

„Hæstv. forseti. Ég óskaði eftir að eiga orðastað við hv. þm. Pawel Bartoszek og hann varð við þeirri beiðni minni. Ég vil þakka honum fyrir það. Í dag er starfandi peningastefnunefnd en hún starfar samkvæmt lögum um Seðlabanka Íslands. Nefndin tekur ákvörðun um vexti og önnur stýritæki peningastefnunnar a.m.k. átta sinnum á ári. Gjaldmiðill Íslands er íslenska krónan og peningastefnunefnd starfar samkvæmt því.
Á dögunum var skipuð þriggja manna verkefnisstjórn í tengslum við endurmat peningastefnunefndar. Ekki verður annað séð en að vinna hennar eigi að grundvallast á því að krónan verði framtíðargjaldmiðillinn á Íslandi. Því kom mér það verulega á óvart að heyra hæstv. fjármálaráðherra fullyrða í viðtali um helgina að íslenska krónan væri ekki heppilegur gjaldmiðill fyrir þjóðina og ynni að mörgu leyti gegn hagsmunum helstu atvinnugreina og heimila landsins. Hann sagði til að mynda orðrétt í þættinum Víglínunni, með leyfi forseta:
„Það eru margir sem hafa sagt: Ja, krónan lagar sig svo vel að okkur. En hún gerir það bara alls ekkert alltaf. Núna t.d. lagar hún sig svo sannarlega ekki að þörfum sjávarútvegsins og lagar sig ekkert sérstaklega vel einu sinni að þörfum ferðaþjónustunnar.“
Að því sögðu langar mig að heyra sjónarmið hv. þm. Pawels Bartoszeks á þau orð hæstv. fjármálaráðherra og samflokksmanns þingmannsins. Er þingmaðurinn sammála því að krónan sé ekki framtíðargjaldmiðill Íslands? Ef svo er, þyrfti þá ekki að breyta starfslýsingu verkefnisstjórnar í tengslum við endurmat á peningastefnunni? Hvaða gjaldmiðill telur þingmaðurinn að sé ákjósanlegur fyrir Ísland til framtíðar? Og að lokum: Er það mat þingmannsins að önnur mynt en krónan hefði verið heppilegri til að ná fótfestu aftur eftir bankahrunið 2008?“
Silja Dögg Gunnarsdóttir í störfum þingsins 21. mars 2017.