Author: einar

Líneik Anna Sævarsdóttir, alþingismaður, vakti athygli á mjög jákvæðri frétt í störfum þingsins á Alþingi á nýju flugfélagi NICEAIR og áformum þess um reglubundið flug milli Akureyrar og Evrópu. Sagði hún þetta skapa alveg nýjan grundvöll fyrir frekari samvinnu og eflingu ferðaþjónustunnar á Norður- og Austurlandi.

„Meðan millilandaflugið er undirstaða nýrra tækifæra er innanlandsflugið grunnþjónusta og liður í almenningssamgöngum. Loftbrúin, sem hleypt var af stokkunum í september 2020, er einmitt viðurkenning og staðfesting á því,“ sagði Líneik Anna. 

Loftbrúin er til að bæta aðgengi íbúa að miðlægri þjónustu og efla byggðir. Loftbrúin veitir 40% afslátt af heildarfargjaldi í áætlunarflugi innan lands fyrir fólk sem býr fjarri höfuðborgarsvæðinu. Hún er fyrir fólk sem býr á Vestfjörðum, Norðurlandi eystra og að hluta vestra, Austurlandi, Hornafirði og Vestmannaeyjum, en rúmlega 60.000 íbúar geta nýtt sér loftbrúna og hver einstaklingur getur fengið allt að sex flugleggi á ári. 

„Það er fagnaðarefni að nú frá 7. febrúar var Loftbrúin víkkuð út og nú er tryggt að börn sem eiga foreldra sem búsettir eru á svæði sem hún nær til en eiga sjálf lögheimili utan þess, geta nýtt hana í flugferðir til og frá höfuðborgarsvæðinu til foreldra,“ sagði Líneik Anna.

„Loftbrúna þarf að þróa áfram eins og áður sagði í samvinnu við flugfélögin. Vefir flugfélaganna verða að vinna með. Það er hægt að nota tæknina við að leysa þær áskoranir sem þar eru. Tölvurnar segja aldrei nei ef fólkið sem forritar gerir það ekki,“ sagði Líneik Anna að lokum.

Friðrik Már Sigurðsson, varaþingmaður, flutti jómfrúrræðu sína á Alþingi og ræddi verkefnið „Störf án staðsetningar“. Rakti hann samantekt er Byggðastofnun vann að og gefin út í ágúst í fyrra. Þar kemur fram að allnokkur munur er á hlutfalli íbúafjölda og fjölda opinberra starfa. „Þegar 64% landsmanna búa hér á höfuðborgarsvæðinu en þar er hlutfall stöðugilda ríkisins 71%. Hins vegar er hlutfall íbúa á landsbyggðinni 36% og stöðugildin 29%. Þennan mismun þarf að leiðrétta,“ sagði Friðrik Már.

Ríkisendurskoðun hefur tekið saman tölur er varðar fjölda, stærð og stærðarhagkvæmni stofnana og kemur fram þar að árið 2021 störfuðu 22.000 manns í um 17.000 stöðugildum hjá ríkinu. Þar er frátalið starfsfólk ráðuneyta og hlutafélaga í eigu ríkisins.

Friðrik Már sagði atvinnuauglýsingar á Starfatorgi á störfum án staðsetningar vera enn of fáar. Ekki sé alltaf augljóst að um starf án staðsetningar sé að ræða og hér þurfi breytinga við. Jafnræði íbúa landsins að aðgengi að opinberum störfum sé í forgrunni. 

„Nauðsynlegt er að fjármagn fylgi góðum hug. Þá er ég vísa til þess að borið hefur á skorti á fjárheimildum til greiðslu fyrir starfsaðstöðu og hamlar það stofnunum hvað varðar flutning verkefna til landsbyggðarinnar. Brýnt er að leiðrétta þetta. Reynslan sýnir að staðsetning opinberra starfa og stofnana er ekki einungis byggðaaðgerð heldur góð ráðstöfun á fjármagni. Starfsmannavelta er lítil og vel helst í sérhæfingu og sérþekkingu starfsmanna,“ sagði Friðrik Már að lokum.

Ingibjörg Isaksen, alþingismaður, sagði í störfum þingsins á Alþingi að ef fram fari „gæti farið svo að við munum ekki sjá allt það góða sem stytting vinnuvikunnar getur haft í för með sér. Stjórnendur gætu neyðst til að hagræða til að mæta auknum kostnaði sem getur aftur leitt til áhrifa á þjónustustig viðkomandi stofnunar.“

„Eins og við þekkjum flest hafa ákvæði um styttingu vinnuvikunnar verið sett inn í flesta kjarasamninga. Framkvæmd styttingarinnar fer síðan eftir samkomulagi starfsmanna og atvinnurekanda hverju sinni, en hún felst í því að heildarvinnuvika starfsmannsins styttist. Markmiðið með styttingu vinnuvikunnar er að gera vinnustaðinn fjölskylduvænni, nýtingu vinnutímans markvissari og bæta vinnustaðamenningu. Þetta eru allt markmið sem eru eftirsóknarverð og leiðarljós inn í framtíðina,“ sagði Ingibjörg.

„Ákvörðun um að stytta vinnuvikuna var tekin með það í huga að styttingin hefði engin áhrif á þjónustustig og myndi ekki kosta aukin fjárútlát. Ljóst er að ákvæðið gengur ekki upp á mörgum stöðum. Þetta er sérstaklega erfitt á vinnustöðum þar sem eðli starfa er þannig að starfsmaður verður að vera til staðar á ákveðnum tímum, t.d. í skólum eða á heilbrigðisstofnunum,“ sagði Ingibjörg.

Ingibjörg segir að skerðing þjónustustigs og kostnaðar sé óhjákvæmilegur í sumum tilfellum. „Ef fram fer sem horfir gæti farið svo að við munum ekki sjá allt það góða sem stytting vinnuvikunnar getur haft í för með sér. Stjórnendur gætu neyðst til að hagræða til að mæta auknum kostnaði sem getur aftur leitt til áhrifa á þjónustustig viðkomandi stofnunar.“

„Í komandi kjaraviðræðum er mikilvægt að við horfumst í augu við stöðuna. Öll sækjumst við eftir fjölskylduvænum vinnutíma og markmiðið er eftirsóknarvert. En það þarf að ganga upp fyrir alla, starfsfólk, fyrirtæki, sveitarfélög og ríkið,“ sagði Ingibjörg að lokum.

36. Flokksþing Framsóknar verður haldið helgina 19.-20. mars á Grand hótel við Sigtún í Reykjavík.

Framsókn heldur reglulegt flokksþing sem haustfundur miðstjórnar boðar til, eigi sjaldnar en annað hvert ár og skal það að jafnaði haldið fyrri hluta árs. Flokksþing Framsóknarmanna ákveður meginstefnu flokksins í landsmálum, setur flokknum lög og hefur æðsta vald í málefnum hans.

Á flokksþingi skal kjósa formann Framsóknarflokksins og skal hann jafnframt vera formaður miðstjórnar flokksins. Þá skal á flokksþingi kjósa varaformann, ritara og tvo skoðunarmenn reikninga. Einnig skal kjósa tvo meðstjórnendur í laganefnd og tvo til vara. Ennfremur skal kjósa tvo meðstjórnendur siðanefndar og tvo til vara.

Hvert flokksfélag hefur rétt til að senda einn fulltrúa með atkvæðisrétt á flokksþing fyrir hverja 15 félagsmenn eða brot úr þeirri tölu. Jafnmargir varamenn skulu kjörnir. Fulltrúatala skal miðast við félagatal eins og það liggur fyrir á skrifstofu flokksins 30 dögum fyrir flokksþing, þó að teknu tilliti til gr. 2.4. Um fyrirkomulag kosninga fulltrúa fer eftir lögum einstakra aðildarfélaga. Aðildarfélög skulu tilkynna val sitt á fulltrúum á flokksþing til skrifstofu flokksins eigi síðar en viku áður en flokksþing er sett.

Allir félagsmenn í flokknum hafa rétt til að sækja flokksþing og hafa þar málfrelsi og tillögurétt.

Miðstjórnarmenn eiga sæti á flokksþingi með atkvæðisrétti.

Hátíðarskemmtun verður laugardagskvöldið 19. mars.

Nánari dagskrá verður send út í næstu viku.

Mikilvægar dagsetningar:

• 17. febrúar – viðmiðunardagur fulltrúatölu aðildarfélaga.

• 4. mars – lagabreytingum skal í síðasta lagi á miðnætti skilað inn til flokksskrifstofu.

• 12. mars – kjörbréfum skal í síðasta lagi á hádegi skilað inn til flokksskrifstofu.

Verð á hótelherbergjum:

• Einstaklingsherbergi með morgunmat kr. 18.900,-

• Tveggja manna herbergi með morgunmat kr. 21.900,-

Næstu daga og vikur verða ráðherrar og þingmenn Framsóknar með opna fundi víðs vegar um landið. Þá gefst gott tækifæri til að ræða þau mál sem helst brenna á fólki.

Við hlökkum til að sjá ykkur!

Föstudagur 11. mars:

12:00 – Patreksfjörður – samkomuhúsið FLAK

19:00 – Dokkan Brugghús – Ísafjörður (súpufundur)

Ingibjörg Isaksen, þingflokksformaður Framsóknar og formaður þingmannanefndir EFTA og EES, átti í vikunni annríka en afar skemmtilega daga í Brussel. Þingmannanefndin fjallar um starfsemi EFTA, gerð fríverslunarsamninga, málefni EES og ESB og efnahags- og viðskiptamál almennt og hefur það hlutverk að vera ráðgefandi fyrir ráðherraráð EFTA.

Á fundunum var farið var um víðan völl, rædd staða alþjóðaviðskipta og störf Alþjóðaviðskiptastofnunarinnar. Farið var yfir ýmsa þætti er varða viðskiptastefnu ESB. Eins fékk nefndin fræðslu um fríverslunarnet EFTA og framhaldið í næstu samningum og verkefnin sem framundan eru.

Aðild að EFTA eiga nú Ísland, Liechtenstein, Noregur og Sviss og sitja þjóðkjörnir fulltrúar þessara ríkja í þingmannanefnd EFTA. Þar sem Svisslendingar ákváðu að standa utan við EES varð þingmannanefnd EFTA að formi til tvískipt, með gildistöku EES-samningsins, þ.e. annars vegar upphaflega nefndin, með aðildarríkjunum fjórum, og hins vegar nefnd ríkjanna þriggja sem mynda EFTA-hluta EES.

Nefndirnar halda hins vegar ávallt fundi saman og því sitja Svisslendingar sem áheyrnarfulltrúar þegar rædd eru málefni sem eingöngu varða EES-hluta nefndarinnar. Sviss á einnig áheyrnaraðild að fundum hinnar sameiginlegu þingmannanefndar EES.